S06E06 "Ugly Betty"

CHARMED NOWA HISTORIA

S06E06 "BRZYDULA BETTY"

6x06 "UGLY BETTY"

ODCINEK 108

W DOMU SIÓSTR

W kuchni Piper uczy właśnie Anette sztuki przyrządzania eliksirów.

Anette; Co następne?

Piper: Dodaj skrzydła ważki.

Anette wrzuciła skrzydła do wrzącego wywaru.

Piper wyjęła z szafki korzeń imbiru.

Piper: Za chwilę dodaj tego.

Anette: Dobra.

Piper: Dlaczego właściwie chciałaś żebym nauczyła cię robić eliksiry?

Anette: Siedzę w magii już dwa lata a tak mało o niej wiem. Po prostu chcę wiedzieć więcej.

Piper: Tak nagle?

Anette przez chwile nie odpowiada.

Anette; Myślałam już o tym od dawna.

Anette dodała korzeń imbiru.

Piper: Eliksir gotowy. Teraz poradzisz już sobie z większością demonów.

Anette; Świetnie. Masz może jakąś książkę z przepisami na eliksiry? Poćwiczyłabym w domu.

Piper; Przepisy są w księdze cieni.

Anette: Mogę spisać pare?

Piper: Dobra. Księga jest na strychu.

Anette: Dzięki!

Piper; Poradzisz sobie sama?

Anette; Jasne.

Anette pobiegła na strych.

Minęła się na schodach z Leo.

Leo: Dokąd ona idzie?

Piper: Chce się nauczyć przyrządzać eliksiry i poszła spisać parę przepisów z księgi.

Leo; Rozumiem.

Piper: Co z naszą dzisiejszą kolacją? To aktualne?

Leo: Tak. Stolik już na nas czeka.

Piper; Świetnie.

Piper pocałowała Leo.

NA STRYCHU

Anette weszła na strych i podeszła do księgi.

Zaczęła ją przeglądać. Minęła już sporo przepisów na eliksiry jednak żadnego nie spisała.

Wreszcie gdy otworzyła na jednej ze stron na jej twarzy pojawił się uśmiech.

Anette wzięła kartkę i długopis i spisała przepis na eliksir miłosny.

Na strych weszła Piper.

Piper: Potrzebujesz pomocy?

Anette: Nie. Już mam czego chciałam.

Anette schowała kartkę do kieszeni i zamknęła księgę.

Piper; Może chcesz żebym ci pomogła go zrobić?

Anette; Nie trzeba. Poradzę sobie.

Piper; Tylko pamiętaj że eliskiry robi się na małym ogniu.

Anette: Pamiętam. To pa.

Piper; Pa.

Anette wybiegła z domu.

W DOMU VANESSY

Vanessa idzie po schodach z tacą na której jest śniadanie dla Paige.

Vanessa weszła do pokoju w którym jej przyjaciółka leży w łóżku i ogląda telewizję.

Vanessa: Skończ już z oglądać tą telewizję, robisz tylko to od paru dni.

Paige; Nie mam ochoty na nic innego.

Vanessa położyła tacę na łóżku Paige i zgasiła telewizor.

Vanessa: Musisz wstać, wyjść. A nie tylko leżeć i gapić się w ekran.

Paige: Nie mam nic lepszego do roboty.

Vanessa: Owszem masz! Musisz teraz dbać o siebie , nosisz w sobie dziecko. Na pewno nie jest dla niego dobrze gdy leżysz ciągle w łóżku.

Paige: Jesteś lekarzem?

Vanessa: Nie.

Paige: Więc nie mów tak bo nie wiesz czy to prawda.

Vanessa: Jedz bo po śniadaniu wychodzimy.

Paige; Nigdzie nie idę.

Vanessa: Pójdziesz, dość tego lenistwa.

NA MIEŚCIE

Phoebe właśnie wyszła ze sklepu z zakupami.

Podeszła do swojego samochodu i schowała zakupy do bagażnika.

Gdy go zamknęła po drugiej stronie ulicy ujrzała Xenię prowadzącą kobietę która pare dni temu powiedziała Phoebe że Xenia wyjechała.

Phoebe postanowiła do nich podejść.

Phoebe: Cześć Xenia.

Xenia i staruszka odwróciły się. Na twarzy Xenii pojawiło się wyraźne zakłopotanie.

Xenia: Cześć Phoebe.

Phoebe: Dzwonię do ciebie od paru dni, przychodzę do ciebie od paru dni i nie mogę cię zastać.

Xenia; Byłam zajęta.

Phoebe; Słyszałam że wyjechałaś.

Phoebe spojrzała na Kathryn.

Staruszka chciała coś powiedzieć lecz Xenia jej przerwała.

Xenia: Bo wyjechałam.

Phoebe: A pani miała do mnie zadzwonić gdy Xenia wróci.

Kathryn; Ja... Zgubiłam numer.

Phoebe; Doprawdy.

Xenia; Czego ty chcesz odemnie?

Phoebe: Możemy pogadać na osobności?

Kathryn: Idź , ja poczekam.

Xenia posadziła staruszkę na ławce i odeszła pare kroków dalej z Phoebe.

Phoebe; Ktoś ukradł twój medalion. Myślę że to ty.

Xenia: Jesteś bezpośrednia. Skoro chcesz wiedzieć, to tak zabrałam go.

Phoebe: O mój boże. Dlaczego?

Xenia: Bo jest mój.

Phoebe; Ale ja znalazłam drugą część.

Xenia: I co z tego?

Phoebe: To że jestem blisko poznania prawdy.

Xenia: Ale ja nie chcę jej znać.

Phoebe: Żartujesz sobie?

Xenia: Nie dostaniesz ode mnie tego medalionu.

Phoebe; Sama sobie go zabiorę.

Xenia zaśmiała się.

Xenia: Nie znajdziesz go. Rzuciłam zaklęcie ochronne.

Phoebe: Ty.. Ty jesteś jakaś szurnięta.

Xenia: Bo nie chcę poznać twojej durnej wizji?

Phoebe; Tak!

Xenia; Śmieszna jesteś. A teraz przepraszam, muszę już iść.

Xenia podeszła do Kathryn i razem poszły dalej.

Phoebe nie może uwierzyć w to co powiedziała jej Xenia.

Kathryn: Ona wie?

Xenia: Nie, i nie dowie sie.

Kathryn: Całe szczęście. To by nas zniszczyło.

W DOMU SIÓSTR

Victor i Julie weszli do domu.

Piper: Nareszcie jesteście.

Victor: Gdzie są moje wnuczki?

Piper; Leo zaraz je przyprowadzi.

Julie i Piper uścisnęły się na przywitanie.

Piper; Świetnie wyglądasz.

Julie; Dzięki.

Leo zszedł na dół z Melindą i małą Vanessą.

Melinda: Dziadek!

Melinda podbiegła do Victora i przytuliła się do niego.

Julie: Zabieramy je do parku wodnego.

Piper: Świetnie.

Victor wziął małą Vanessę na ręce.

Julie: To chodźmy.

Julie złapała Melindę za rączkę i cała czwórka wyszła.

Piper i Leo przytluli się.

Leo: Cały dom jest nasz.

Piper; Wiem. Nareszcie.

Piper i Leo zaczęli się całować.

Piper: Mam trochę złe przeczucie.

Leo; Czemu?

Piper: Boje się żeby dzieci nie zrobiły czegoś, no wiesz magicznego w tym parku.

Leo: Tata i Julie je dopilnują. Nic takiego nie będzie. A teraz...

Piper: Teraz co?

Leo wziął Piper na ręce i razem orbitowali do sypialni.

W DOMU VANESSY

Anette robi w kuchni eliksir miłosny.

W całym domu unosi się kwiatowy zapach.

Do kuchni weszła Vanessa.

Vanessa: Co tu tak pachnie?

Anette; Mój eliksir.

Vanessa: Robisz eliksir?

Anette: Tak.

Vanessa: Jaki?

Anette: Nie ważne.

Vanessa: Powiedz.

Anette: Powiem ci wieczorem.

Vanessa machnęła ręką.

Vanessa: Rób co chcesz, nie chcesz mówić to nie mów.

Vanessa wyszła z kuchni.

Anette dodała do eliksiru płatki białej róży a następnie czerwonej.

Nie spostrzegła że pomyliła składniki, miała je dodać odwrotnie.

NA ULICY

Phoebe jedzie samochodem przez miasto.

Nagle zadzwonił do niej telefon.

Phoebe spojrzała na wyświetlacz. Okazało się że dzwoni Charles.

Phoebe: Tak kochanie?

Phoebe jednak nie otrzymała odpowiedzi.

Phoebe: Halo?

Czarodziejka kolejny raz nie otrzymała odpowiedzi. Coś przerwało rozmowę.

Phoebe: Cholera!

Phoebe szuka w kontaktach numeru do Charles'a.

Nagle usłyszała huk.

Zatrzymała się na poboczu i wysiadła z samochodu.

Gdy to zrobiła spostrzegła na ulicy potrąconego psa rasy Beagle.

Phoebe: O mój boże.

W DOMU SIÓSTR

Phoebe weszła do domu, z psem na rękach.

Phoebe położyła psa na kanapie.

Phoebe: Piper! Leo!

Piper i Leo zeszli na dół w szlafrokach.

Piper: Co się stało?

Phoebe; Leo, potrzebujemy leczenia.

Leo i Piper zobaczyli potrąconego psa.

Piper: O boże.

Leo: Nie mogę uleczyć zwierząt.

Piper: Co się stało?

Phoebe; Chyba go potrąciłam.

Piper: Co!?

Leo; Lepiej zawieź go do weterynarza.

Phoebe: Możesz nas orbitować?

Leo; Jasne.

Leo orbitował razem z Phoebe i psem.

W PARKU WODNYM

Julie, Victor, Melinda oraz Vanessa weszli właśnie do parku.

Julie: Chodźmy na prawo tam jest fajna kolejka.

Victor; Ok.

Melinda; Chcę na łódkę.

Melinda wskazała na basen z łódkami.

Vanessa: Ja tes.

Victor zaprowadził Melindę i Vanessę i wsadził je do łódki.

Victor: Popilnuj kuzynki.

Melinda kiwnęła twierdząco głową.

Victor i Julie stanęli obok basenu a Melinda i Vanessa pływają.

Julie; Ale gorąco.

Victor; Tak , jest gorąco.

Victor przez chwilę zastanawia się nad zadaniem pytania. W końcu postanawia je zadać.

Victor: Kochanie czemu zrezygnowałaś z odwyku?

Julie: Wiedziałam że padnie to pytanie. Możemy nie psuć sobie nawzajem dnia?

Victor: Ciekawi mnie to a ty nic nie chcesz powiedzieć.

Julie; Po prostu uważam że jest mi on już nie potrzebny.

Victor: Powinnaś być na nim pół roku a nie 2 miesiące.

Julie: Tato nie wrócę do narkotyków.

Victor: Mam taką nadzieję.

Julie: Nie masz się o co bać. Za niedługo zaczynam drugi rok studiów i nie chce mieć zaległości.

Victor: Trzymam cię za słowo.

Nagle Victor spostrzegł jak łódka z Melindą i Vanessą orbitowała.

Victor: O mój boże.

U WETERYNARZA

Weterynarz właśnie skończył badanie.

Phoebe czeka na to co powie jej lekarz.

Phoebe: Co z nim?

Lekarz: Wydaje się dobrze. Na razie jest tylko w lekkim szoku ale niedługo powinno mu to przejść.

Phoebe; To dobrze.

Lekarz: Wie pani czyj to pies?

Phoebe; Nie. Zamieszczę ogłoszenie w internecie.

Lekarz: Dobrze. Proszę udać się do kasy żeby zapłacić za leki na uspokojenie.

Phoebe wyszła z gabinetu a lekarz został sam z psem.

Nagle oczy psa zaczęły błyszczeć.

Lekarz: Co do...

Z oczu psa wystrzeliły lasery które wchłonęły duszę lekarza.

Jego ciało bezwładnie upadło na ziemię.

Pies natomiast podniósł się ze stolika i zeskoczył na ziemię.

Phoebe wróciła do gabinetu. Gdy zobaczyła leżącego lekarza przeraziła się.

Phoebe: Proszę pana?

Phoebe podeszła do lekarza.

Pies: Nic mu nie pomoże.

Phoebe przestraszyła sie.

Phoebe: Ty.. Ty mówisz?

Pies: Tak.

Phoebe: Jakim cudem?

Oczy psa zaświeciły na czerwono.

Phoebe; Cholera!

Pies zaszczekał. Z jego pyska wyleciała fala dźwiękowa która rozbiła szyby w oknie.

Przez wybitą szybe pies uciekł z gabinetu.

W DOMU VANESSY

Anette czeka aż eliksir zmieni barwę z różowej w czerwoną.

Vanessa w tym czasie robi sobie kawę.

Vanessa: Na co ty tak czekasz?

Anette: Aż zmieni kolor.

Vanessa: Wiesz, nie zbyt mi się podoba to że bawisz się w magię.

Anette: Dlaczego?

Vanessa: Kiedy Harvey się w nią bawił nie było za dobrze. Umarł.

Anette: Tym razem tak nie będzie. Poza tym to była inna sytuacja. A ty nie miałaś iść gdzieś z Paige?
Vanessa: Ona nie chce nigdzie iść. Muszę ją jakoś wyciągnąć na dwór. Jest taki ładny dzień.

Nagle eliksir zmienił kolor z różowego w ciemny bord.

Anette: Cholera!

Vanessa: Co się stało?

Anette: Patrz. Miał być czerwony.

Vanessa spojrzała na eliksir.

Vanessa: Coś ci nie wyszło.

Anette: Spróbuję jeszcze raz. Idę po składniki.

Anette wyszła z kuchni.

Vanessa powąchała eliksir. Zapach był nieprzyjemny.

Kobieta wzięła garnek do ręki. Gdy go podniosła odrobinę wylało się na blat i pare kropel wpadło do kawy Vanessy.

Vanessa wylała eliksir do zlewu a następnie starła to co się wylało.

Gdy to zrobiła wsypała cukru do swojej kawy i zamieszała ją.

PRZED GABINETEM WETERYNARZA

Policja zabezpieczyła właśnie przychodzie weterynaryjną.

Kasjerka i Phoebe są przesłuchiwane.

Charles: Więc wyszłaś i gdy wróciłaś on już nie żył?

Phoebe: Tak.

Charles: Ktoś był tam oprócz ciebie?

Phoebe: Pies.

Charles: Ale to raczej nie on go zabił?

Phoebe pokazała Charlesowi aby wyłączył dyktafon.

Charles zrobił to.

Phoebe; Podejrzewam że to pies go zabił.

Charles: O boże.

Phoebe: Ten pies to prawdopodobnie jakiś demon.

Charles; Wolałem tego nie wiedzieć. Co ja mam teraz robić?

Phoebe: Jest wybita szyba, zapisz że ktoś się włamał.

Charles; Ale odłamki są na dworze a nie w gabinecie.

Phoebe; Więc nie wiem, wymyśl coś.

Charles: Mogę przez takie coś stracić pracę.

Phoebe: Więc napisz że nikt nic nie widział i nikt nie wie co się stało.

Charles: Dobra.

Phoebe; Postaram się znaleźć tego psa.

Charles; Zrób to jak najszybciej.

Phoebe: Okej.

Phoebe udała się w kierunku przystanku autobusowego.

Charles podszedł do Darryl'a.

Darryl: Co powiedziała?

Charles: To magiczna sprawa.

Darryl: Komendant tu jest.

Charles; Wiem.

Darryl: Nie możemy mu tego powiedzieć.

Charles; Coś wymyślimy. Chodźmy.

Charles i Darryl poszli do komendanta

W DOMU SIÓSTR

Piper i Leo całują się na kanapie.

Nagle do domu weszła Phoebe.

Phoebe: Co wy robicie?

Piper; Korzystamy z wolności.

Phoebe: W takim razie wolność się skończyła. Siostra idziesz ze mną.

Phoebe weszła po schodach.

Piper: Czego ona znów chce?

Leo; Lepiej idź.

Piper niechętnie poszła za Phoebe

NA STRYCHU

Phoebe otworzyła księgę cieni.

Piper: Co ty robisz? I gdzie właściwie jest pies?

Phoebe: Pies jest demonem a ja szukam go właśnie w księdze.

Piper: Zaraz, jak to demonem?

Phoebe: Zabił weterynarza.

Piper: Pies?

Phoebe; Tak, pies.

Piper; Jak?

Phoebe; Nie mam pojęcia. Wiem tylko że pies uciekł a ja muszę go teraz znaleźć.

Phoebe szybko kartkuje księgę w poszukiwaniu czegoś na temat psa.

Piper: Zwolnij bo możesz coś ominąć.

Phoebe: Co?!

Piper: Nie ważne.

Phoebe: O mój boże mam!

Phoebe otworzyła na stronie z demonicznymi psami.

Piper: Co piszą?

Phoebe: "Demoniczne psy - psy zaklęte wiele tysięcy lat temu przez Źródło w celu przedostania się do ludzkiego świata. Zazwyczaj zabijają ofiary promieniem wystrzelonym z oczu. Zabijaniem żywią się przez co nabierają coraz większej magicznej siły."

Piper: Źródło, to był przeciwnik.

Phoebe; I nawet pośmiertnie sprawia nam kłopoty.

Piper: Trzeba unicestwić tego psa zanim zabije kolejne osoby.

Phoebe: Tak. Z każdą kolejną ofiarą staje się coraz silniejszy.

Piper: Będziesz potrzebowała pomocy?

Phoebe: Raczej tak.

Piper: Dobra, powiem Leo żeby wypytał jeszcze Starszych a ty poszukaj psa kryształem.

Phoebe: Okej.

W DOMU VANESSY

Vanessa zamknęła drzwi do pokoju Paige.

Harvey: Co z nią?

Vanessa: Zasnęła, albo udaje że śpi.

Harvey: Dziwisz się jej?

Vanessa; Szczerze mówiąc nie. Ale chce jej pomóc.

Harvey: Może pomożesz jej jeśli dasz jej trochę samotności?

Vanessa: Może masz rację.

Harvey przytulił żonę.

Vanessa: Idę na dół zobaczyć jak idzie Anette z eliksirem.

Vanessa zeszła na dół. Gdy spojrzała na siebie w lustrze przeraziła się.

Jej włosy były tak tłuste jakby nie myła ich z miesiąc, na jej twarzy pojawiły się krosty, uszy stały się odstające a piękne śnieżnobiałe zęby - żółte i krzywe.

Vanessa krzyknęła z przerażenia.

Z kuchni przybiegła Anette.

Anette: Co ci się stało?!

Vanessa: Nie wiem. Wyglądam okropnie!

Anette z przerażeniem patrzy na matkę.

CHWILĘ PÓŹNIEJ

Vanessa zamknęła się w łazience.

Harvey i Anette pukają w drzwi i nakłaniają ją do wyjścia.

Harvey; Kochanie, wyjdź z tej łazienki.

Vanessa: Nie! Nikt nie może mnie taką zobaczyć.

Anette; Mamo!

Vanessa: Co?

Anette: Nie wypiłaś przypadkiem eliksiru który wcześniej zrobiłam?

Vanessa: A co?

Anette: Pomyliłam kolejność składników. Nie zadziałał tak jak powinien.

Vanessa: Co ty zrobiłaś!

Anette: Przepraszam.

Vanessa: Masz szlaban!

Anette: Mamo!

Vanessa; I masz to odkręcić w tej chwili!

Anette: Nie umiem.

Harvey: Co to miał być za eliksir?

Anette: Miłosny.

Harvey: Miłosny?

Anette: Tak. Ale źle dodałam płatki róż i wyszło coś innego.

Vanessa: Nigdy ci tego nie wybaczę!

Harvey: Przecież ona nie chciała tego zrobić!

Vanessa; Mówiłam żeby nie bawiła się magią!

Nagle z pokoju obok wyszła zaspana Paige.

Paige: Ludzie co wy robicie?

Harvey: Próbujemy namówić Vanessę żeby wyszła z łazienki.

Paige: A co się stało?

Anette: Przez przypadek zamieniłam ją w brzydkie kaczątko.

Paige: Co?

Harvey: Chyba raczej w brzydką kaczke.

Anette: Nieudany eliksir.

Nagle drzwi do łazienki otworzyły się. Wyszła z niej zapłakana Vanessa.

Vanessa; Spójrz jak ja wyglądam.

Paige popatrzyła na Vanessę. Przeraziła się tym co zobaczyła.

W DOMU SIÓSTR NA STRYCHU

Phoebe szuka psa kryształem.

Phoebe: Dobrze że zostało trochę jego sierści na kanapie.

Piper: Tak. Masz już pomysł jak go unicestwimy? W księdze nic nie ma na ten temat.

Phoebe: Jeszcze nic nie wymyśliłam. Może Leo dowie się czegoś od Starszych?

Piper: Może tak.

Nagle kryształ wskazał miejsce na mapie.

Phoebe; Mam go!

Piper: Gdzie jest?

Phoebe: O Boże.

Piper: Co?

Phoebe: Jest u nas w domu.

Piper poczuła strach.

Piper: Nie dobrze.

Nagle obie usłyszały szczeknięcie za sobą.

Gdy odwróciły się ujrzały warczącego psa.

W PARKU WODNYM

Julie i Victor chodzą po całym parku i szukają Vanessy i Melindy.

Julie: Może ich nie ma w parku!

Victor; Mam nadzieję że są.

Julie: Nie wiemy dokąd orbitowały.

Victor; Niech ja je tylko dorwe.

Julie: Może zadzwońmy do Piper.

Victor: Nie! Pomyśli że nie umiem zająć się dziećmi.

Julie: Tak możemy je szukać cały dzień!

Victor: Nie panikujmy.

Julie: Ja już spanikowałam!

Victor rozejrzał się po parku.

Julie; Dzownię do Piper.

Julie wyciągnęła komórkę.

Gdy wybrała numer Piper nagle telefon orbitował z jej ręki.

Julie: Wow.

Victor; Co się stało?

Julie: A to małe wiedźmy. Obserwują nas.

Victor: Co? Jak?

Julie; Dobre są. Robią sobie z nas jaja.

Victor; Cholera! Melinda!!!

Julie: Nie krzycz! Wszyscy się na nas patrzą.

Victor: Już nigdy ich nigdzie nie wezmę.

Julie: Chodźmy do samochodu i jedźmy do Piper.

Victor: Dobra.

NA PARKINGU

Julie i Victor podeszli do samochodu.

W środku na tylnych siedzeniach zobaczyli Melindę i Vanessę objadające się lodami.

Victor otworzył samochód.

Victor: Dziewczynki.

Julie: Co wy zrobiłyście?

Melinda: Byłyśmy na wszystkich kolejkach.

Vanessa uśmiechnęła się. Jej twarz jest cała w lodach.

Victor: Jedziemy do domu!

Vanessa: Jesce nie!

Vanessa machnęła rączką.

Victor zmienił się w baniak wody.

Julie; O mój boże.

Melinda: Świetna zabawa.

Julie spojrzała ze strachem na Melindę.

W DOMU SIÓSTR

Piper i Phoebe odsuwają się od psa który idzie w ich stronę.

Phoebe: Spokojnie piesku.

Pies szczeknął.

Phoebe: Zamroź go!

Piper machnęła rękami. Na psa jednak nie podziałała jej moc.

Piper: Nie działa.

Pies: Wasze moce nie działają na mnie.

Piper: On gada?!

Phoebe: Tak.

Pies szczeknął. Fala dźwiękowa odrzuciła Piper i Phoebe na ścianę.

Piper: Leo!

Leo pojawił się.

Pies rzucił się na niego i zaczął go gryźć.

Phoebe: Nie!

Phoebe wyciągnęła rękę. Strumień prądu uderzył w psa i odrzucił go od Leo.

Leo leży nieprzytomny i zakrwawiony na podłodze.

Pies teleportował się.

NA PARKINGU

Julie: Odczaruj go.

Vanessa kiwnęła głową na nie.

Melinda: Tak jest fajnie.

Julie: To wasz dziadek.

Melinda: Za chwile ciebie też zmienimy w takie coś.

Julie: Nawet nie próbuj. Dlaczego jesteście takie?

Melinda: Jakie?

Julie: Niegrzeczne.

Melinda: Chciałyśmy się pobawić.

Julie: Uciekając nam!? I zamieniając dziadka w wodę?

Melinda; Tak.

Julie: Porozmawiam sobie z waszymi rodzicami!

Melinda machnęła ręką.

Usta Julie pokryły się niebieskimi orbami i górna warge skleiła się z dolną.

Julie nie może wypowiedzieć żadnego słowa.

Melinda i Vanessa zaśmiały się.

W KUCHNI W DOMU VANESSY

Paige i Anette przygotowują w kuchni eliksir.

Paige dalej jest w złym nastroju jednak chce pomóc przyjaciółce

Paige: Dobrze że umiem zrobić antidotum.

Anette: Tak. Może upiecze mi się ten szlaban.

Paige: Wątpie.

Anette: To była tylko pomyłka.

Paige; Powżna pomyłka.

Anette: Umiesz zrobić dobry eliksir miłosny?

Paige: A po co ci on?

Anette: Dla takiego chłopaka.

Paige: Wiesz co? Może eliksir nie jest ci potrzebny.

Anette: On mnie nie chce.

Paige: Znam to uczucie.

Paige zaczęła kroić tymianek bardzo agresywnymi ruchami.

Anette poczuła się niezręcznie

Paige; Jak długo się znacie?

Anette Cztery dni.

Paige: W sumie. Zrób eliksir, daj mu go. Będziesz miała pewność że po paru dniach po prostu cię nie rzuci.

Anette nie wie co ma odpowiedzieć.

Paige: Nie przyjdzie i nie powie ci "to koniec".

Paige wrzuciła tymianek do wywaru.

W jej oczach pojawiły się łzy.

Paige: Jak sie zagotuje podaj go matce.

Paige wyszła z kuchni.

Anette żałuje że zapytała Paige o eliksir miłosny

W DOMU SIÓSTR

Leo orbitował. Starsi uleczyli go "na górze".

Piper: Wszystko okej?

Leo: Tak, jak widać.

Phoebe weszła do pokoju z mapą i kryształem.

Phoebe; Nie ma go. Jakby się rozpłynął.

Piper: Cholera.

Phoebe: Może znowu sam do nas przyjdzie.

Piper; Tym razem musimy być gotowe.

Phoebe; Starsi wiedzą jak go pokonać?

Leo: Nie da się ich pokonać.

Phoebe; Jak to się nie da?

Leo; Potrzeba mocy trzech.

Piper: O boże.

Phoebe; Więc pozostaje nam czekać do porodu.

Piper: Najwyraźniej.

Phoebe; Na pewno nie ma innego sposobu?

Leo; Nie.

Nagle Piper dostała sms-a. Gdy go przeczytała zdenerwowała się.

Phoebe; Co się stało?

Piper: Jakiś nieznany numer.

Leo: Co pisze?

Piper: Przyjedź na parking obok parku wodnego.

Phoebe: Tata z dziewczynkami tam jest.

Piper: Lepiej tam jedźmy.

NA PARKINGU.

Julie ze sklejonymi ustami siedzi w samochodzie.

Melinda i Vanessa grają w papier,kamień, nożyce.

Na parking wjechała Piper i Phoebe.

Julie wyszła z samochodu i pomachała do nich.

Piper i Phoebe podeszły do nich.

Phoebe: Co się...

Phoebe zobaczyła sklejone usta Julie.

Phoebe ...stało?

Julie wskazała na swoje usta a potem na Melindę.

Piper: Ona to zrobiła?

Julie kiwnęła twierdząco głową.

Piper: Sekundkę.

Piper otworzyła drzwi do samochodu.

Melinda; Hej mamusiu.

Piper: Coś ty zrobiła Julie!

Melinda: To tylko zabawa.

Piper: Zabawa? Masz to odwrócić, natychmiast!

Melinda z niechęcią machnęła ręką.

Usta Julie odkleiły się.

Julie; Nareszcie.

Phoebe: Gdzie jest tata?

Julie wskazała na baniak z wodą stojący obok samochodu.

Phoebe: O mój boże.

Piper: To też odwróć!

Piper spojrzała na Melindę.

Melinda; Ale to nie ja.

Melinda spojrzała na Vanessę.

Piper: Ty?

Vanessa: Tak.

Piper spojrzała na Phoebe.

Piper: Chyba odkryłyśmy jej moce.

Phoebe podeszła do samochodu.

Phoebe; Kochanie, czy mogłabyś przywrócić dziadka do ludzkiej postaci?

Vanessa: Muse?

Phoebe: Tak.

Vanessa mrugnęła oczkiem. Victor wrócił do ludzkiej postaci.

Victor; Boże co się stało?

Julie: Dziewczynki zmieniły cię w baniak z wodą.

Victor; Co!?

Julie; Najpierw nam uciekły.

Piper spojrzała na Melindę.

Piper: Czeka cię kara.

Melinda: My tylko...

Piper; Ani słowa więcej.

Julie: Musiałam iść do tamtej biblioteki wysłać ci sms-a z bramki.

Piper: Dobrze że to zrobiłaś.

Victor; One nigdy wcześniej się tak nie zachowywały.

Piper: Porozmawiamy z nimi w domu.

Phoebe; Piper.

Piper: Co?

Phoebe: Myślę że wiem jak pokonać psa.

W DOMU SIÓŚTR

Phoebe: Wiesz co masz robić?

Vanessa kiwnęła twierdząco głową.

Phoebe: Świetnie.

Piper: Jak sprowadzimy tu psa?

Phoebe: Przemieniłam nieco zaklęcie przywołania ducha. Powinno zadziałać.

Piper: Dawaj.

Phoebe: Usłysz płacz, głos znajomy przybądź demonie ze złej strony, przybądź tu, wzywam cię, przedziel dzielącą nas barierę.

Nic się nie stało.

Piper: Chyba mam lepszy pomysł.

Phoebe: Twoja kolej.

Piper: Melinda.

Melinda: Tak?

Piper pokazała Melindzie zdjęcie psa w księdze cieni.

Piper: Przywołaj go.

Melinda niechętnie machnęła ręką.

Nagle w pokoju zaczął wiać wiatr. Na środku pojawił się pies.

Z jego oczu wystrzelił laser który przeszedł przez Piper i uderzył w ścianę.

Czarodziejka upadła na ziemię.

Melinda: Mamo!

Leo rzucił się na psa i chce go obezwładnić. Pies jednak ugryzł go i uwolnił się.

Phoebe: Teraz.

Vanessa mrugnęła okiem.

Pies zaczął błyszczeć i zmienił się w rzeźbę.

Melinda uleczyła matkę.

Piper; Dziękuje kochanie.

Phoebe wzięła Vanessę na ręce.

Phoebe: Pokonałaś swojego pierwszego demona.

Vanessa: Fajnie.

Phoebe: Ale to cię nie zwolni z kary.

Piper: I ciebie też.

Melinda i Vanessa oburzyły się a Piper i Phoebe zaśmiały.

WIECZOREM  W DOMU VANESSY

Vanessa weszła do pokoju Paige. Wypiła już antidotum i wygląda normalnie.

Ta leży tam zapłakana. Zużyła już trzy opakowania chusteczek.

Vanessa: Kochana.

Vanessa podeszła do Paige.

Paige: Ja go kochałam. A on mnie tak potraktował.

Vanessa: Jeszcze sobie kogoś znajdziesz.

Paige: Nie. Będę już sama. Na zawsze.

Vanessa przytuliła płaczącą przyjaciółkę.

Leżały tak razem do późnej nocy.

NA PLAŻY

Anette chodzi po plaży.

Nagle podszedł do niej 14 letni wysoki, umięśniony chłopak o brązowych włosych.

Bradley: Śledzisz mnie?

Anette: Wiedziałam że tu będziesz.

Bradley: Możesz mi dać spokój?

Anette: Mam coś dla ciebie.

Anette rzuciła eliksir.

Bradley wyciągnął rękę.

Eliksir zaczął lewitować w powietrzu.

Bradley: Co to jest?

Anette: Cholera.

Bradley: Możesz mi powiedzieć co to jest?

Anette: Eliksir?

Bradley: Jaki?

Anette: Miłosny.

Bradley zaśmiał się.

Bradley: Nawet eliksir ci nie pomoże.

Bradley machnął ręką.

Eliksir poleciał w stronę plaży.

Bradley: Daj mi spokój!

Bradley wskoczył do oceanu.

Anette spojrzała w taflę wody.

Po chwili wyłonił się z niej obrośnięty łuskami syreni ogon który plusnął w nią wodą.

Anette: Znajdę cię wszędzie! Będziesz mój, obiecuje ci to!

W MIESZKANIU KATHRYN

Kathryn właśnie miesza masę na ciasto i rozmawia z Xenią.

Xenia: Ona nie da nam spokoju.

Kathryn: Mówiłam. Jest taka sama jak jej matka.

Xenia: Dobrze że nie znajdzie tego medalionu.

Kathryn: Tak. To by wszystko przekreśliło. Całą moją trzydziestoletnią pracę.

Xenia: Od czego to się właściwie zaczęło?

Kathryn: To było dawno temu. Nie chcę wracać do tego.

Xenia: Powiedz.

Kathryn przez chwilę zastanawia się.

Kathryn: No dobrze.

27 LUTEGO 1978 WIECZOREM

Kathryn właśnie miesza masę na ciasto i rozmawia z Patty.

Patty: Jesteś tego pewna?

Kathryn: Tak.

Patty: Cholera! Nie mogę w to uwierzyć. Dobra. Zabiję go.

Kathryn: Nie ryzykuj.

Patty: Muszę. Dla moich córek.

Kathryn: Co jeśli zginiesz?

Patty; Nie zginę. Nie tak.

Kathryn: Ostrzegałam cię. Pamiętaj o tym.

Patty włożyła rękę do kieszeni i wyjęła z niej medalion. Dokładnie taki jaki Xenia wyrzuciła do oceanu.

Patty: Przechowaj go. Tak na wszelki wypadek.

Patty podała medalion Kathryn.

Patty: Daj go Prue gdy ta dorośnie.

Kathryn: Obym nie musiała tego robić.

Patty przytuliła Kathryn.

Kathryn: Mam nadzieję że jeszcze się zobaczymy.

Patty wyszła.

W TERAŹNIEJSZOŚCI

Kathryn: Potem poznałam twoją matkę. I medalion trafił w twoje ręce.

Xenia: Wow.

Kathryn: Ciebie czeka ten zaszczyt.

Xenia: Niesamowite. Byłyście przyjaciółkami.

Kathryn: Ona myślała że nimi jesteśmy. Umarła bo tak chciałam. I przeznaczenie jej córek, przeszło na ciebie.

Xenia uśmiechnęła się.

Kathryn rozlała masę do foremek, włożyła je do piekarnika i zamknęła drzwiczki.

___________________________________________________________
CHARMED NOWA HISTORIA  S06E07 "SZTUKA TWORZENIA MAGII" - PROMO (PREMIERA 14.09.2013)

Antaria niecierpliwie czeka na przybycie swojego ukochanego.

Chodzi po komnacie w tę i z powrotem.

Po chwili pojawia się Barbas.

Antaria: Udało się.

Barbas: Witaj.

Antaria: Nie wierzę.

Barbas podszedł o Antarii i uścisnął ją.

Antaria: Tak długo czekałam.

Barbas; Ja również. Miałem tyle czasu na myślenie.

Antaria: Teraz kiedy jesteś tu, nie chcę cię znów stracić.

Barbas: Nie stracisz. Musimy tylko zabić wiedźmy.

Antaria: To nie będzie takie trudne. Są osłabione.

Barbas; Osłabione?

Antaria; Paige jest w demonicznej ciąży. Aby zapobiec złu które ją przejmowało zablokowały jej moce.

Barbas: Czyli moc trzech nie istnieje?

Antaria: Nie.

Na twarzy Barbasa pojawił się uśmiech.

Barbas; Taka okazja może się nie powtórzyć.

Antaria: A kiedy już je pokonamy...

Barbas: Zawładniemy podziemiem.

Barbas podszedł do Antarii.

Oba demony pocałowały się.