S06E02 "Ungulates Sister"

CHARMED NOWA HISTORIA

S06E02 "KOPYTNA SIOSTRA"

6x02 "UNGULATES SISTER"

ODCINEK 104

NA STRYCHU W DOMU SIÓSTR

Paige na strychu rozmawia razem z babcią Penny.

Paige: Nie umiem żyć bez magii. Wyobrażałam to sobie całkowicie inaczej.

Penny: Kochana. To była twoja decyzja której jak wiesz nie pochlebiam.

Paige: Wiem, ale musiałam to zrobić. Noszę w sobie diabelskie dziecko.

Penny: Powinnaś się go pozbyć.

Paige; Nie mogę!

Penny: Kochana...

Paige: Po prostu.. Od 4 lat żyłam z magią. Mogłam orbitować gdzie tylko chciałam i kiedy chciałam. Teraz tego nie mam.

Penny: Możesz tylko i wyłącznie pozbyć się dziecka i wtedy odzyskasz swoje moce.

Paige: Wszyscy mi to mówią. Ale ja nie chce się go pozbyć!

Penny: W takim razie musisz nauczyć się żyć bez czarowania. Ale naprawdę dziecko jest dla ciebie ważniejsze od dziedzictwa?

Paige; To dziecko nie jest niczemu winne. To wszystko przez błędy dorosłych ludzi, i tylko dlatego że je popełnili ono ma nie mieć prawa do życia?

Penny: Widzę że nic tu nie wskuram.

Paige: Nie potrzebnie cię wzywałam.

Penny spojrzała z rozżaleniem na Paige.

Penny: Życzę ci powodzenia. Oby nikt na tym nie ucierpiał.

Penny zniknęła.

Paige zdenerwowana zeszła na dół. Widzi tam jak Piper i Phoebe wychodzą z domu.

Paige; Hej! Dokąd idziecie?

Piper: Phoebe miała wizję, mamy demona do pokonania.

Paige; Czemu mnie nie zawołałyście?

Piper: Paige... Ty nie masz mocy i to za duże ryzyko dla ciebie.

Paige poczuła jak rośnie w niej złość.

Phoebe: Jest wkurzona i to strasznie.

Piper: Paige opanuj się! To dla twojego dobra. Sama chciałaś pozbyć się mocy!

Paige: Do cholery pozwólcie mi iść z wami na tego demona!

Piper i Phoebe spojrzały na siebie.

Piper; Chodż. Wytłumaczymy ci wszystko po drodze.

W LESIE

Jest ciemna noc. W lesie słychać tylko pohukiwanie sów.

Nagle rozbłysły jednak światła samochodu który wjechał pomiędzy drzewa.

Po chwili auto zatrzymało się i wysidały z niego siostry.

Piper: Jesteś pewna że to tu?

Phoebe: Tak.

Phoebe ,Piper i Paige zapaliły latarki.

Phoebe: Idziemy.

Siostry idą przez parę chwil w ciszy.

Paige; Nikogo nie widać.

Phoebe; Musi gdzieś tu być.

Piper: Może jesteśmy w złej części lasu?

Phoebe: Nie, poznaje to miejsce.

Nagle rozległ się przeraźliwy pisk kobiety.

Siostry pobiegły w miejsce z którego rozległ się dźwięk.

Zobaczyły tam demona z kulą ognia stojącego nad młodą wiedźmę.

Wiedźma; Proszę zostaw mnie!

Piper: Hej ty!

Piper machnęła rękami. Wybuch odrzucił demona.

Phoebe: Paige zajmij się dziewczyną.

Paige podbiegła do wiedźmy i pomogła jej wstać.

Paige: Wszystko okej?

Dziewczyna kiwnęła twierdząco głową.

Demon rzucił w Phoebe kulą ognia.

Ta mocą empatii odbiła ją na niego. Demon jednak unikł i kula poleciała w głąb lasu.

Piper chciała machnąć rękami lecz demon rzucił ją na drzewo.

Nagle demon został trafiony strzałą i spłonął.

Phoebe; Co jest!?

Piper wstała z ziemi. Zobaczyła w głębi lasu jakieś dziwne stworzenie przypominające  konia.

Piper: Widzisz to?

Phoebe; Tak.

Nagle w kierunku sióstr zaczęła lecieć kolejna strzała która dźgnęła Piper i wbiła się w drzewo.

Ręka Piper krwawi. Czarodziejka zaczęła wrzeszczeć z bólu. Rana strasznie ją piecze.

Phoebe: Uciekajmy!

Siostry wraz z młodą czarownicą wróciły do samochodu. Nie wiedziały że przez cały czas obserwowało je stado pół ludzi-pół koni.

W DOMU VANESSY

Anette siedzi w pokoju i ogląda telewizję.

Vanessa podeszła do niej.

Vanessa; Chcesz kolację?

Anette: Chcę wyjść z domu! Są wakacje a ja nie mogę wyjść!

Vanessa: To dla twojego dobra. Jesteś poszukiwana.

Anette: Dlaczego policja sądzi że to zrobiłam.

Vanessa: Bo to zrobiłaś.

Anette: Ale nieumyślnie. Byłam pod wpływem furii!!

Vanessa: Im to powiedz.

Anette: Nie chcę tak żyć.

Vanessa: Wiem. Ale Paige obiecała że wymyśli coś z siostrami.

Anette: Kiedy?

Vanessa: Niedługo.

Anette: Nie chcę czekać!

Anette rzuciła pilotem i pobiegła do swojego pokoju.

W DOMU SIÓSTR

Siostry weszły do domu wraz z młodą wiedźmą o imieniu Xenia.

Phoebe: Leo!!

Paige: Usiadź na kanapie.

Xenia usiadła w salonie.

Paige; Przyniosę ci wody.

Paige pobiegła do kuchni.

Phoebe: Leo!!

Leo zaspany schodzi po schodach.

Leo; O co chodzi?

Piper; Potrzebujemy leczenia.

Leo zobaczył że Piper jest ranna.

Leo: Co się stało!?

Paige przyniosła wodę Xenii.

Piper: Dostałam jakąś strzałą.

Leo; Ducha ciemności?

Piper: Nie. Nie wiem czyją.

Leo uleczył Piper.

Phoebe usiadła obok Xenii.

Phoebe: Co to był za demon, ten który cię zaatakował?

Xenia: To Eric. Był moim narzeczonym. Nie wiedziałam że był demonem. Dowiedziałam się dziś rano. Gdy z nim zerwałam , porwał mnie i chciał zabić..

Phoebe: Jesteś wiedźmą?

Xenia; W połowie. Moja matka jest wróżką a ojciec czardziejem.

Leo: Wróżką?

Xenia: Tak.

Leo; To bardzo rzadkie połączenie.

Xenia: Wiem. Na całym świecie jest jeszcze jedna taka hybryda. Ma ona drugą część medalionu.

Xenia pokazała medalion który nosi na szyi. Przedstawia on połowe księżyca.

Phoebe: Jest piękny.

Xenia; Próbowałam znaleźć drugą hybrydę, ale nie udało mi się to.

Phoebe dotknęła medalion. Poczuła jakby miała dostać wizję, której jednak nie dostała.

Piper: Phoebe coś się stało?

Phoebe: Nie, wszystko okej.

Paige; Skoro jesteś wróżką to gdzie twoje skrzydła?

Xenia: Pod ubraniem. Muszę je ukrywać przed światem.

Piper: To zrozumiałe.

Paige: Racja.

Phoebe; Masz jakieś moce?

Xenia: Jako wróżka umiem robić dużo rzeczy z moja różdżką. A jako wiedźma posiadam moc aerokinezy.

Piper: Wracając do demona. Nie wiesz czemu duch ciemności go zabił?

Phoebe: Dlaczego zakładasz że to duch ciemności?

Piper; Zabiła go jakaś strzała a tylko oni tak zabijają.

Phoebe: Nie widziałaś tego czegoś co stało w głębi lasu? Nie przypominało to ducha ciemności.

Leo; O czym ty mówisz?

Piper: To był zwykły koń.

Phoebe: Koń tak nie wygląda.

Xenia; To na pewno centaury.

Piper: Centaury?

Xenia: Tak. Mieszkają w tym lesie.

Piper: Będziemy musiały je unicestwić.

Xenia: Nie! Centaury to dobre stworzenia.

Piper; Zaatakowały nas.

Xenia: Ponieważ uznały was za zagrożenie.

Paige: Nie odróżniają dobra od zła.

Xenia: Rozróżniają. Gdzieś w pobliżu musiało być skupisko złej energii które zmyliło centaury.

Phoebe, Leo i Piper spojrzeli na Paige.

Paige: To pewnie moje dziecko. Ale ono nie ma mocy!

Piper: Ma geny diabła.

Xenia; Muszę wracać do domu. Już późno.

Piper: Leo przeorbujesz ją?

Xenia: Dziękuje, ale sama sobie poradzę.

Xenia zabłysła na różowo i zniknęła.

Leo: Tak teleportują się wróżki.

NASTĘPNEGO DNIA RANO

Nad San Francisco wstał kolejny letni poranek.

W domu Piper właśnie szykuje się do wyjścia do Quake

Przed lustrem przymierza kolejne ubrania.

W końcu wybrała jasno zieloną bluzkę na ramiączkach, długie dżinsy a włosy spięła w kok.

Nagle w lustrze zobaczyła że jej ręka robi się czarna w miejscu w którym drasnęła ją strzała.

Piper wystraszyła się i zmieniła bluzkę na czerwoną z dłuższym rękawem który zakrył ślad po strzale.

NA KORYTARZU

Paige właśnie wyszła z łazienki. Jest cała blada.

Piper; Co się stało?

Paige; Porannych mdłości ciąg dalszy.

Piper: Współczuje.

Paige weszła do swojego pokoju.

NA STRYCHU

Phoebe przegląda księgę cieni szukając informacji na temat hybrydy wróżki i czarownicy.

Czarodziejka nic jednak nie znalazła.

Na strych wszedł Leo.

Leo: Czego szukasz w księdze?

Phoebe: Czegoś na temat medaliony Xenii.

Leo; Po co?

Phoebe: Gdy wczoraj go dotknęłam poczułam że dostanę wizję. Ale nie dostałam jej.

Leo: To dziwne.

Phoebe: Wiem, nigdy mi się takie coś nie zdarzyło. Muszę się dowiedzieć co miałam zobaczyć. Może to coś ważnego.

Leo: Znajdź Xenię i dotknij medalionu jeszcze raz.

Phoebe: Próbowałam ją znaleźć ale nie mam żadnej rzeczy która by do niej należała. Nie wiem gdzie jej szukać.

Leo: Może zapytam o nią Starszych?

Phoebe: Dobry pomysł.

Leo orbitował.

W LESIE

Dwa centaury przybiegły na miejsce w którym wieczorem poprzedniego dnia odbyła się walka z demonem.

Forest: Tutaj jest strzała!

Sykstus wyrwał strzałe z pnia drzewa i powąchał ją.

Sykstus: Krew wiedźmy. Jednej z czarodziejek!

Forest uśmiechnął się.

Forest: Nareszcie!

Sykstus; W końcu nasza niewola się skończy.

Centaury zabrały strzałę i wróciły do swojego stada.

W QUAKE

Piper sprząta restaurację i przygotowuje ją do otwarcia.

Nagle drzwi otworzyły się.

Do restauracji weszła nowa współwłaścicielka - Christna Fisher.

Christina: Sprzątasz?

Piper: Jak widać.

Christina; Dobrze.

Christina idzie na zaplecze. Jej szpilki stukają o podłogę.

Piper pomyślała że słyszy ją cała ulica.

Christina zaniosła swoje rzeczy na zapleczę po czym wróciła na salę.

Christina: Powinnyśmy zatrudnić sprzątaczkę.

Piper: Nie stać nas.

Christina; Owszem stać.

Piper: Restauracja nie przynosi już takich zysków jak kiedyś. Musiałyśmy zwolnić dwóch kucharzy.

Christina: Ja na pewno nie będę sprzątać.

Piper: Co?

Christina: Jestem stworzona do większych rzeczy. Ta restauracja to tylko moja mała zachcianka.

Piper nie skomentowała tego tylko zabrała się za mycie podłogi.

Christina usiadła na krześle i zaczęła się przyglądać pracującej Piper.

W DOMU SIÓSTR

Leo pojawił się.

Phoebe; Starsi coś wiedzą?

Leo: Nie.

Phoebe: Cholera! Muszę ją jakoś... Że wcześniej na to nie wpadłam!

Phoebe wyjęła z torebki telefon.

Leo: Co robisz?

Phoebe: Dzwonię do Charlesa. Jest policjantem na pewno może ją namierzyć.

Leo; Nie znasz jej danych.

Phoebe: Ma rzadkie imię. 

Leo: Racja.

Phoebe dodzwoniła się do Charlesa.

Phoebe; Cześć kochanie. Możesz coś dla mnie zrobić?

W QUAKE

Piper powoli kończy myć podłogę.

Christina: Tam jeszcze jest brudno.

Christina wskazała Piper przy jednej ze ścian.

Piper zdenerwowała się.

Piper: Dzięki.

Christina: Nie ma za co. Przydałoby się też umyć okna.

Piper: Skoro tak uważasz to zrób to.

Christina; Powiedziałam. Ja nie będę sprzątać.

Piper: To po cholere tu przyszłaś.

Christina; Słucham?

Piper: Nie ważne.

Christina; Przyszłam tu nadzorować.

Piper: Zamierzasz tylko to robić?

Christina; Właściwie to tak. O mój boże.

Christina podeszła do Piper.

Christina: Twoja ręka.

Piper spojrzała na rękę. Robi się ona coraz bardziej czarna.

Piper; O nie. Muszę iść.

Christina: Dokąd?

Piper rzuciła mopa i wybiegła z Quake.

W DOMU SIÓSTR

Phoebe; Mam jej adres.

Leo: Podrzucić cię?

Phoebe; Nie, pojadę samochodem.

Piper weszła do domu.

Piper: Leo!

Leo: W salonie.

Piper weszła do salonu. Stoją tam Leo i Phoebe. Gdy zobaczyli roztrzęsioną Piper wystraszyli się.

Phoebe: Kochana co się stało?

Piper: Patrz na moją rękę.

Piper pokazała im swoją rękę. Jest ona prawie cała czarna.

Leo: O boże.

Phoebe: Leo co to jest?

Leo: Nie wiem.

Piper: Ja chyba wiem. To zaczęło się tak robić od miejsca którym oberwałam strzałą centaura.

Leo; Nie powinno być takiej reakcji.

Phoebe; Może zamienia się w centaura?

Leo: Wątpię. To coś innego.

Phoebe; Poczytam w księdze o centaurach.

Leo; Dobra.

Phoebe pobiegła na strych.

Piper: Leo co się ze mną dzieje?

Leo: Połóż się.

W DOMU VANESSY

Vanessa zrobiła śniadanie i  na tacy zanosi  je Anette.

Podeszła do drzwi jej pokoju i zapukała.

Niestety nikt się nie odzywa.

Vanessa: Anette?

Vanessa odłożyła tacę na szafkę, złapała za klamkę i otworzyła drzwi.

Pokój jest pusty.

Vanessa weszła do środka. Na łóżku leży kartka.

Vanessa podeszła do łóżka i wzięła kartkę do ręki.

Vanessa: " Mamo, Harvey. Uciekam! Nie chcę tak dalej żyć. To nie ma sensu. Przepraszam. Anette" .

Vanessa przeraziła się.

Vanessa: Harvey!

Kobieta zbiegła szybko na dół i weszła do kuchni.

Vanessa: Harvey, Anette uciekła! Znowu!

Harvey: Co?

Vanessa podała mężowi kartkę.

Ten przeczytał ją.

Harvey: Cholera. Nie wiesz gdzie może być?

Vanessa: Na pewno zmieniła się w nietoperza i znowu gdzieś się schowa.

Harvey; Przynajmniej nie znajdzie jej policja.

Vanessa: Ona napisała że nie chce dalej żyć. Boje się.

Harvey: Zadzwoń do Paige.

Vanessa: Okej

NA STRYCHU

Phoebe przegląda księgę.

Na strych weszła Paige.

Paige: Co robisz?

Phoebe; Szukam czegoś o centaurach.

Paige; Po co?

Phoebe; Ręka Piper jest cała sina.

Paige: Co!?

Phoebe: Podejrzewamy że to od strzały którą oberwała.

Nagle Phoebe znalazła w księdze rozdział o centaurach.

Phoebe; " Mitologiczne stworzenia pół ludzie pół konie ... Dobre stworzenia, pomagają wiedźmą w zabijaniu demonów."

Paige; Nie ma nic o strzałach?

Phoebe: Nie. Zaraz...

Phoebe wpadł do głowy pomysł.

NA DOLE

Piper leży na kanapie. Jest cała rozpalona.

Piper; Leo!

Leo przybiegł z kuchni.

Piper: Źle się czuje.

Leo; Wyglądasz okropnie.

Piper; Leo, ja umieram.

Leo: Spokojnie nie umierasz.

Phoebe i Paige zbiegły na dół i bez słowa wyszły z domu.

W SAMOCHODZIE

Phoebe i Paige jadą samochodem do Xenii.

Paige: Dlaczego ona by miała nam pomóc?

Phoebe; Wiedziała dużo o centaurach. Pozatym mam do niej jeszcze jedną sprawę.

Paige: Jaką?

Phoebe; Nie ważne.

Phoebe ostro skręciła na zakręcie. Opony jej samochodu zapiszczały.

Paige: Ostrożnie, ja chce żyć.

Phoebe: Nie mamy czasu.

Nagle do Paige zadzwonił telefon.

Ta wyciągnęła go z torebki.

Phoebe: Kto to?

Paige: Vanessa. Halo?

Vanessa: Paige mam problem.

Paige: Co się stało?

Vanessa: Anette znowu uciekła z domu.

Paige; Co!?

Vanessa: Napisała list że ucieka i nie chce dalej żyć.

Paige; Cholera.

Vanessa: Możesz ją wywróżyć?

Paige: Nie ma mnie w domu. Jak tylko wrócę zaraz to zrobie.

Vanessa: Pośpiesz się.

Paige rozłączyła się.

Paige: Wysadź mnie.

Phoebe; Co?

Paige: Muszę wracać do domu.

Phoebe zatrzymała się.  Paige wysiadła z samochodu i pobiegła na autobus.

Phoebe ruszyła dalej.

W JASKINI CZARNEJ WIEDŹMY

Anette wleciała do jaskini jako nietoperz i zmieniła się w człowieka.

Czarna wiedźma: Co sprowadza do mnie tak młodą istotę.

Z cienia jaskini weszła staruszka. Anette przeraziła się. Kobieta jest cała pomarszczona. Wygląda jakby miała 100 lat.

Anette; Potrzebuję pomocy.

Czarna wiedźma: Podejdź do mnie dziecko.

Anette podeszła do wiedźmy. Ta złapała ją za rękę i zamknęła oczy.

Czarna wiedźma; Myślę że mogę ci pomóc.

Wiedźma uśmiechnęła się.

Czarna wiedźma: Ale nie za darmo.

Anette: Zapłacę każdą cenę.

Czarna wiedźma; To mi się podoba.

Wiedźma zaprowadziła Anette w głąb jaskini

W DOMU SIÓSTR

Piper leży na kanapie. Bolą ją wszystkie kości. Jest cała spocona i coraz bardziej sina.

Do domu weszła Paige.

Leo: Dokąd tak wybiegłyście?

Paige: Phoebe pojechała po Xenię może ona nam coś pomoże, zna się na centaurach.

Paige spojrzała na Piper.

Paige: Co z nią?

Leo: Coraz gorzej.

Paige: Cholera. Jeszcze Anette uciekła.

Leo: Co?

Paige: Nie dziwie się, jej sytuacja jest okropna. Idę jej poszukać.

Leo: Jak zamierzasz ją znaleźć.

Paige: Wywróże ją.

Leo; Bez mocy?

Paige: Poradzę sobie.

Leo: Paige nie wywróżysz nikogo bez mocy.

Paige pobiegła na górę.

NA STRYCHU

Paige szuka Anette kryształem. Niestety bez mocy nie może tego zrobić.

Paige; Cholera! Gdybym miała te głupie moce!

Nagle na strychu pojawiła się Penny.

Penny: Jakiś problem?

Paige; Babcia? Co tu robisz?

Penny podeszła do Paige i stała się cielesna.

Penny: Przybyłam by ci pomóc.

Paige uśmiechnęła się. Penny objęła ją.

Paige; Dzięki.

Penny: Nie ma za co.

Penny wzięła do ręki kryształ i zaczęła kręcić nim nad mapą.

W LESIE

Samochód Phoebe podjechał pod brzeg lasu.

Wysiadły z niego Phoebe i Xenia.

Phoebe; Jesteś pewna?

Xenia: Tak ,tu je znajdziemy.

Phoebe; Chodźmy.

Phoebe i Xenia idą przez las.

Xenia; To dziwne, strzały centaurów nie są niczym zatrute.

Phoebe; Widocznie są.

Phoebe i Xenia doszły do miejsca w którym poprzedniego wieczoru centaury postrzeliły Piper.

Phoebe podeszła do drzewa w którym widać ślad wbitej strzały.

Phoebe; Strzała zniknęła.

Xenia: Są ślady kopyt.

Phoebe: Prowadź.

Xenia i Phoebe idą dalej w głąb lasu.

Po paru chwilach zobaczyły pustą łąkę otoczoną kryształowymi trójkątami.

Phoebe: Co to jest?

Xenia: Tak chronią się przed ludźmi.

Phoebe chciała wejść na łąkę lecz magiczna siła odepchnęła ją.

Phoebe; Co to było!

Xenia: Tylko centaur może przejść przez pole.

Phoebe; Teraz mi to mówisz!

Xenia: Co robimy.

Phoebe wstała z ziemi.

Phoebe; To co niewidoczne niech widocznym się stanie i na zawsze takim pozostanie.

Pole zabłysnęło.

Phoebe i Xenii ukazało się stado centaurów.

Phoebe: Wow.

Centaury zwróciły się w stronę czarodziejki i wróżki.

Jeden z nich podszedł do nich.

Forest: Co was sprowadza dobre istoty?

Phoebe: Słuchaj! Wczoraj postrzeliłeś moją siostrę która teraz umiera...

Forest: Przyszłyście po antidotum.

Phoebe zdziwiła się.

Phoebe: A jest takie?

Forest: Owszem.

Phoebe; Poszło prościej niż myślałam. Tak przyszłyśmy po nie.

Forest; Nie dostaniecie go.

Uśmiech zniknął z twarzy Phoebe.

Phoebe; Czemu?

Forest: Nie dostaniecie go za darmo.

Phoebe; Rozumiem. Co chcesz w zamian?

Forest: Chcemy żebyś wyciągnęła nas z niewoli czarownicy.

Phoebe: Niewoli?

Forest; Tak.

Phoebe; Dasz mi na nią jakieś namiary?

Centaur uśmiechnął się.

W DOMU SIÓSTR

Poszukiwania Anette skończyły się fiaskiem.

Paige: Dlaczego tej dziewczyny nigdy nie da sie namierzyć!

Penny: Jest chroniona przez jakieś pole.

Paige; Skąd wiesz?

Penny: Da się to wyczuć.

Paige: Jak?

Penny: Gdy wróżysz i kryształ lekko wibruje ci w ręce. Wtedy osoba której szukasz jest chroniona przez pole.

Paige: Dobre.

Penny: Może poszukamy ją jakimiś zaklęciami?

Paige: Warto spróbować.

Penny i Paige podeszły do księgi.

W JASKINI CZARNEJ WIEDŹMY

Czarna wiedźma skończyła właśnie przygotowywać miksturę.

Anette: To na pewno pomoże?

Czarna wiedźma: To rozwiąże twój problem. Władze zapomną o twoim czynie.

Anette: Świetnie.

Czarna wiedźma: Potem nadejdzie czas na zapłatę.

Anette: Zrobię wszystko.

Czarna wiedźma: Podaj rękę.

Anette podała wiedźmie rękę. Ta przecięła jej palec i dodała krew do eliksiru.

Czarna wiedźma: Teraz twoje problemy znikną.

Wiedźma wypowiedziała ciąg słów w obcym dla Anette języku. Na koniec wrzuciła coś do eliksiru który wybuchł.

W komnacie zawiał lekki wiatr.

Anette: Udało się?

Czarna wiedźma: Oczywiście.

Anette: Dzięki.

Czarna wiedźma; Teraz pora na zapłatę.

Anette: Co mogę dla cieb...

Wiedźma wrzuciła coś do eliksiru. Rozległ się wielki wybuch.

Anette: Co ty robisz?

Wiedźma zaśmiała się.

Nagle jej zmarszczki zaczęły znikać. Skóra stała się jędrna a włosy zmieniły kolor z siwych na intensywnie brązowe.

Wiedźma stała się młodą kobietą.

Anette poczuła silny ból.

Nagle stała się odrobinę większa. Jej blond włosy stały się siwe a skóra pomarszczona.

Anette: Co ty mi zrobiłaś.?

Czarna wiedźma: Moja usługi są kosztowne.

Nagle Anette pokryła się światłem i zniknęła.

Czarna wiedźma zaśmiała się.

W DOMU SIÓSTR

Anette pojawiła się.

Paige nie może uwierzyć w to co widzi. Spodziewała się dziecka a tymczasem widzi starzą panią.

Paige; Zaklęcie chyba nie zadziałało.

Penny: Chyba tak.

Anette: Paige to ja.. Anette.

Paige: Co?

Anette: Co ja narobiłam!

W LESIE

Phoebe; Jesteś pewien.

Forest: Tak.

Xenia; Przeniosę nas do niej.

Forest: Życzę powodzenia.

Xenia i Phoebe zniknęły z różowej poświacie.

W GÓRACH

Na jednym ze szczytów Kordylierów wiedźma w szpiczastym kapeluszu waży miksturę.

Xenia i Phoebe pojawiły się.

Czarownica: Dawno nie miałam żadnych gości.

Phoebe; Zostaw centaury w spokoju!

Czarownica rzuciła kulą ognia.

Phoebe i Xenia rzuciły się na ziemię i uniknęły kuli. Xenia uderzyła głową o podłoże i straciła przytomność.

Phoebe wyciągnęła rękę. Wyleciał z niej strumień prądu. Czarownica jednak zablokowała go.

Phoebe wstała z ziemi. Czarownica rzuciła w nią kulą ognia.

Phoebe mocą empatii odbiła kulę na wiedźmę. Ta oberwała i upadła na ziemię.

Phoebe; Moc jednej choć słaba jest unicestwi tą wiedźmę wnet!

Czarownica zaczęła płonąć i eksplodowała.

Phoebe podeszła do nieprzytomnej Xenii.

Dziewczyna zerwała naszyjnik z jej szyi.

Gdy trzyma go w ręce czuje się dziwnie.

Phoebe schowała naszyjnik do kieszeni

Phoebe: Leo!!

NASTĘPNEGO DNIA

Nad San Francisco tego dnia nie świeci słońce które jest zakryte przez chmury. Deszcz leje jak z cebra.

Piper związała włosy w kucyk i weszła do kuchni w której są Phoebe i Leo.

Piper: Co tam?

Phoebe: Chcesz tosta ?

Piper: Jasne.

Leo: Już dobrze się czujesz?

Piper: Tak. Dzięki.

Phoebe; Nie ma za co.

Piper: To było okropne. Czułam jakbym miała zaraz umrzeć.

Phoebe; Ale na szczęście nie umarłaś.

Piper: Dzięki tobie.

Phoebe; I Xenii. Jeśli chodzi o nią.

Phoebe pokazała Piper i Leo medalion Xenii.

Piper; Po co ci to?

Phoebe; Czuje się dziwnie przy tym nim.

Piper: Dziwnie?

Phoebe: Jakby on chciał mi coś powiedzieć ale nie wiem czemu coś go blokuje.

Piper: Będziemy musiały go jakoś odblokować.

Phoebe: Czuję że to coś poważnego.

Phoebe schowała medalion do kieszeni.

W POKOJU PAIGE

Paige ogląda USG które zrobiła parę dni temu.

Dziecko jest jeszcze malutkie i ledwo je widać.

Paige schowała zdjęcie do szafki.

W jej głowie jest tysiąc myśli. Z jednej strony chce pozbyć się dziecka i odzyskać magię a z drugiej zostawić wszystko tak jak jest teraz.

W DOMU VANESSY

Stara Anette leży na kanapie.

Vanessa patrzy na nią.

Harvey: To okropne.

Vanessa; Wiem. Moja córka zestarzała się szybciej ode mnie.

Harvey: Może uda się to odwrócić.

Vanessa: Magia coraz bardziej ingeruje w moje życie. Mam tego już cholernie dość.

Harvey przytulił żonę.

Vanessa: Wszystko będzie dobrze.

W MIESZKANIU XENII

Xenia wstała z łóżka i poszła do łazienki.

Gdy przejrzała się w lustrze spostrzegła że jej medalion zniknął.

Dziewczyna nie wie co się z nim stało. Jest przerażona gdyż medalion znaczył dla mniej bardzo wiele.

________________________________________________

CHARMED NOWA HISTORIA S06E03 "SIŁA HERKULESA" - PROMO (PREMIERA 17.08.2013)

W końcu demony dotarły do starych obkurzonych i całych w pajęczynach drzwi.

Andreas: Jesteś pewna?

Kathis: Tak.

Kathis rzuciła kulą ognia w drzwi.

Andreas: Co ty robisz?!

Kathis: Trzeba pokazać siłę.

Demonica złapała Andreasa za rękę.

Następnie podniosła ręce do góry i wypowiedziała łacińskie zdania.

Drzwi do komanty powoli zaczęły się otwierać.

W środku stoi zamknięta grecka waza.

Kathis wzięła ją do rąk.

Kathis; Tyle czasu , nareszcie!

Andreas: Kto przejmie moc?

Kathis; Ja.

Andreas; A co ze mną?

Kathis; Już ciebie nie potrzebuję.

Kathis unicestwiła Andreasa kulą ognia.

Kathis: Wreszcie jest czas.

Kathis otworzyła wazę.

Wyleciała z niej złota poświata.

Kathis; Chodź do mnie.

Niestety poświata nie posłuchała Kathis i wystrzeliła w górę.

Kathis; Nie!!

_________________________________________________________________

Hej ;) Mam nadzieję że odcinek się wam spodobał. Dziękuje wam że zostaliście ze mną i za komentarze pod poprzednim postem. Od razu tchnęło to we mnie wenę i mam już napisane odcinki 16 i 17 oraz zaczęłam pisać odcinek 18 i są to najdłuższe odcinki jakie napisałam w tym opowiadaniu. Oby Was to nie przeraziło. Na kolejny odcinek zapraszam już za tydzień!