S07E06 "Life For Sisters"

CHARMED NOWA HISTORIA

S07E06 "ZA ŻYCIE SIÓSTR"

7x06 "LIFE FOR SISTERS"

ODCINEK 130

W DOMU SIÓSTR

Louise z Jackiem, oraz Lena i Lily skończyli właśnie oglądać wspólnie filmy na dvd.

Urządzili oni sobie "noc z horrorami". W ten sposób chcieli pożegnać odchodzące wakacje.

W pokoju panuje ciemność, gdyż okna są zasłonięte roletami.

Najstarsza z sióstr zgasiła właśnie pilotem telewizor.

Wszyscy są nieco przerażeni drastycznością filmu.

Lena: Kto go wybrał?

Louise: Jack.

Lily i Lena spojrzały na chłopaka siostry.

Lily: To było świetne! Uwielbiam takie filmy.

Louise: Jak dla mnie za dużo krwi i mordowania.

Lily: Takie filmy są najlepsze!

Louise wstała z kanapy i podniosła rolety.

Wszystkich poraziło słońce, które nagle oświetliło cały pokój.

Louise; Już ranek.

Lily: Całe szczęście że rok akademicki zaczyna się dopiero 15 września.

Lena: Dzięki temu mamy jeszcze dwa tygodnie!

Lena i Lily przybiły sobie piątkę.

Nagle w pokoju pojawili się Starsi.

Jack nieco się wystraszył nagłym pojawieniem się gości.

Jack: Kim oni są!?

Louise uspokoiła narzeczonego.

Louise; To Starsi, tacy nasi "szefowie".

Lena; Coś się stało?

Starszy: Tak. Musicie unicestwić pewnego demona.

Starsza: Nazywa się Nemes, i ukrywa się pod ludzką postacią.

Lena zdziwiła się.

Lena: Jak to ukrywa się?

Starszy: Wiemy że zabił komendanta policji i podszywa się pod niego.

Starsza: Musicie go unicestwić, gdyż może on zbierać o was informacje.

Lena: Oczywiście zajmiemy się tym.

Lily; Od razu!

Starsi są szczęśliwi że nowe czarodziejki, tak bardzo chcą walczyć.

Starszy: Liczymy na was!

Starsi orbitowali.

Lena: Księga cieni!

Lena i Lily wstały z kanapy i poszły na górę.

Louise została jednak przy oknie.

Najstarsza z sióstr jest zamyślona.

Lena wróciła się po nią.

Lena: Idziesz?

Louise; Tak, tak!

Louise poszła z siostrą na górę.

W jej głowie ciągle kłębią się różne myśli. Czarodziejka nie wie co ma zrobić  w tym momencie.

W MIESZKANIU VICTORA

Julie i Victor weszli do mieszkania.

Mężczyzna jest w swoim domu, po raz pierwszy, od dwóch miesięcy.

W progu od razu przywitała go Piper.

Piper; Cześć tato!

Victor: Piper!

Ojciec i córka uścisnęli się.

Piper: Cieszę się że wróciłeś.

Victor; Nareszcie w domu!

Teraz chodź do kuchni, przygotowałam ci pyszne śniadanie.

Piper wzięła ojca za rękę i zaprowadziła go do kuchni.

Julie poszła za nimi.

Victor usiadł przy stole.

Victor; Wspaniale pachnie.

Piper: Dzięki.

Nagle do kuchni weszła Melinda.

Na widok dziadka ucieszyła się.

Melinda: Dziadek!

Melinda uścisnęła Victora.

Melinda; Tęskniłam za tobą.

Victor uśmiechnął się do wnuczki.

Victor: Ja za tobą też. Teraz będziemy spędzać ze sobą dużo czasu.

Piper: Ale najpierw musisz wypocząć! Melinda idź się spakuj, idziesz dziś do przedszkola.

Melinda; Chce zostać z dziadkiem!

Julie; Kochanie, dziadek musi odpocząć.

Victor: Niech zostanie. Poradzę sobie.

Piper; Nie!

Piper stanowczo wyraziła swój sprzeciw.

Piper: Teraz musisz odpoczywać. A ty mała idź się spakuj!

Melinda zrobiła obrażoną minę i poszła do swojego pokoju.

Victor; Dlaczego jej nie pozwoliłaś?

Piper: Bo musisz odpoczywać. Zjedz śniadanie i pójdziesz się położyć.

Julie; Piper ma racje.

Julie uścisnęła ojca.

W DOMU VANESSY

Anette szykuje się właśnie, aby po raz pierwszy iść do nowej szkoły.

Wampirzyca jest podekscytowana. Ciekawi ją nowe otoczenie i nowi ludzie.

Anette ubrała czarną spódnicę i białą koszulę.

Następnie dziewczyna zeszła na dół. Tam czekają na nią Vanessa i Paige.

Vanessa: Wyglądasz świetnie.

Anette; Dzięki.

Vanessa: Jeżeli chcesz możemy cię podwieźć.

Anette: Nie, przejdę się.

Vanessa; Na pewno?

Anette: Tak. A gdzie jedziecie?

Paige: Do salonu.

Anette założyła małą torebkę na ramię.

Anette: Ciekawe do jakiej klasy trafię.

Paige; Pamiętam mój pierwszy dzień w gimnazjum. Każdy był tak zestresowany. Nikt z nas wcześniej się nie znał.

Vanessa: A pamiętasz liceum?

Paige; Tak. Od razu wpadłam na ciebie!

Vanessa uścisnęła Paige.

Vanessa; I tak zostało do dzisiaj.

Anette; Idę, bo nie chcę słuchać waszych prehistorycznych opowieści.

Anette wyszła z domu. Paige i Vanessa poczuły się nieco urażone tym co powiedziała Anette.

Paige; Prehistoryczne opowieści?

Vanessa: Ja jej pokażę, niech tylko wróci do domu!

Paige zaśmiała się.

Przyjaciółki wyszły z domu i pojechały do swojego salonu.

NA LOTNISKU W SAN FRANCISCO

Na pas właśnie wleciał średniej wielkości biały samolot z Minneapolis.

Gdy samolot zahamował i drzwi się otworzyły, ludzie wysiedli z niego i weszli do autobusu.

Przez odprawę przeszła właśnie młoda dziewczyna o długich blond włosach.

Blondynka szybko udała się po swój bagaż. Jest on podpisany nazwiskiem Natalie Blake.

Natalie wzięła swój bagaż i wyszła z lotniska.

Gdy spojrzała na swój zegarek, stwierdziła że samolot spóźnił się prawie godzinę.

Natalie usiadła na krześle obok wejścia na lotnisko i wyjęła z torby gazetę.

Jest to magazyn kulinarny, na którego okładce jest Piper.

Natalie otworzyła magazyn na stronie, na której jest wspólne zdjęcie Piper i Leo.

Ich twarze zaznaczone się czarnym kółkiem.

Dziewczyna jeszcze raz sprawdziła nazwę restauracji.

Następnie Natalie zamknęła gazetę i podeszła do jednej z taksówek.

Taksówkarz: Dokąd panienka się wybiera?

Natalie: Hotel Drisco.

Taksówkarz wysiadł z samochodu i schował bagaż Natalie do bagażnika.

Następnie oboje wsiedli do taksówki.

W DOMU SIÓSTR

Siostry Betnaces szukają właśnie Nemes'a w księdze cieni.

Louise wydaje się nieco poddenerwowana.

Lena: Mamy go!

Louise; Ohyda !

Louise przeraziła na widok rysunku demona w księdze.

Przedstawia on włochatego, oślizgłego potwora z wielkim okiem.

Lily: Jakim cudem on się ukrywa wśród ludzi?

Lena: Zabił komendanta policji i zawładnął jego ciałem.

Lily: Obrzydliwe. Jak takie coś mogło się w ogóle urodzić.

Lena przejechała palcem po tekście w księdze.

Lena; On się nie urodził. Został stworzony magiczną siłą, dlatego jest taki potężny. Na szczęście jest zaklęcie i eliksir.

Lily: Powinno pójść łatwo.

Louise zakaszlnęła.

Louise: Przepraszam, muszę do łazienki. Zrobiło mi się nie dobrze na widok tego potwora.

Louise szybko wyszła do łazienki.

Lena; Co jej jest?

Lily spojrzała na siostrę.

Lily; Komu?

Lena; Louise. Jest jakaś dziwna.

Lily wzruszyła ramionami.

Lily; Nie mam pojęcia.

***

Louise weszła do łazienki i zamknęła się w niej.

Louise: Jacob!

Nic się nie stało, więc czarodziejka powtórzyła wezwanie.

Po chwili w łazience zjawił się otyły, łysy mężczyzna,  w czarnej szacie.

Jacob: Witaj kochana. Masz coś dla mnie?

Louise; Nemes.

Jacob: Co... Nemes?

Louise: Mamy go unicestwić. Podobno podszywa się pod komendanta miejskiej policji.

Na twarzy Jacob'a pojawił się uśmiech.

Jacob: Tak, coś o tym słyszałem.

Louise; Mamy zamiar go namierzyć i unicestwić.

Jacob pogroził Louise palcem.

Jacob: Żadnych unicestwień.

Louise złapała się za głowę.

Louise; Musimy go zaatakować i unicestwić.

Jacob; Jaka była umowa?

Louise; Umowa była taka, że ostrzegam cię o planowanych atakach!

Jacob: Macie go zaatakować, ale nie unicestwić.

Louise jest wyraźnie poirytowana.

Louise; Jak to wyjaśnię siostrą?

Jacob pogłaskał Louise po policzku. Czarodziejka odsunęła się w tył.

Jacob; To już nie mój problem kochana. I pamiętaj, wystarczy mój jeden ruch ręką... a twoje siostry wrócą do świata zmarłych.

Louise opuściła głowę.

Jacob: Życie sióstr za amnestię na demony.

Louise: Co ty masz z tego?

Jacob zaśmiał się.

Jacob: Niech zawracaj sobie tym swojej główki.

Louise: Ale...

Jacob: Jak powiedziałem. Zaatakować, ale w żadnym wypadku nie unicestwić.

Louise: Ja go nie unicestwię. Ale siostry mogą to zrobić.

Jacob nie jest zadowolony z tego co powiedziała Louise. Postanowił jednak przystać na jej warunki.

Dobre układy z Nemes'em są mu w tej chwili potrzebne.

Jacob klasnął rękami i zniknął.

Louise jest wściekła na siebie że poszła na współpracę z demonami. Z drugiej strony jednak, dzięki temu, jej siostry nadal żyją.

W RESTAURACJI "PARADISE"

Restauracja jest jeszcze zamknięta.

Phoebe przyszła odwiedzić Piper i wypić z nią herbatę.

Phoebe siedzi przy jednym ze stolików. Piper przyniosła dwie filiżanki herbaty i usiadła obok siostry.

Phoebe: Dzięki.

Phoebe dosypała do filiżanki cukru i zamieszała łyżką.

Piper; Jak się trzymasz?

Phoebe westchnęła.

Phoebe: Ciągle myślę o tej dziewczynie.

Piper: Starsi zachowali się wyjątkowo bezczelnie.

Phoebe: Ona była niewinna. Nie powinni jej zabijać. Nawet jeśli to był jedyny sposób na rozwiązanie tej całej sytuacji.

Piper złapała siostrę za rękę.

Phoebe; Starsi się zmienili.

Piper; Ale to nie nasz problem. Nic nas już z nimi nie łączy.

Phoebe; Też staram się tak myśleć. Ale chyba już nigdy nie zapomnę twarzy tej dziewczyny, tego strachu.

Piper wypiła łyk herbaty.

Phoebe: A jak z tatą?

Piper; Wygląda dobrze, choć widać że jest jeszcze słaby.

Phoebe; Cieszę się że wyzdrowiał. Lekarze nie dawali mu szans.

Piper; Gdybym była wiedźmą, pomyślałabym że coś jest nie tak.

Piper zaśmiała się.

Phoebe: Może nie jesteśmy wiedźmami, ale magia cały czas będzie częścią naszego życia. Nasze dzieci mają przecież moc.

Piper spojrzała na siostrę.

Piper: Myślisz że magia ma coś wspólnego z wyzdrowieniem ojca?

Phoebe: Jego choroba była magiczna.

Piper; Pewnie lekarze coś mu podali i to zniszczyło te magiczne wirusy.

Nagle drzwi do restauracji otworzyły się.

Do środka weszła Natalie Blake.

Piper: Jeszcze zamknięte!

Natalie na widok Piper zacięła się. Nie wierzy że naprawdę widzi kobietę ze zdjęcia. Po chwili wydusiła z siebie słowa.

Natalie; Tak, wiem. Ja w sprawie pracy.

Piper: Pracy?

Natalie; Czytałam w internecie, że poszukujecie kelnerki.

Piper: Proszę zostawić CV.

Natalie wyjęła z torebki kartkę i położyła ją na stole.

Piper: Dziękuje.

Natalie jednak nie wychodzi. Stoi w miejscu i patrzy się na Piper.

Piper: To wszystko?

Natalie po chwili odpowiedziała.

Natalie: Kiedy mogę się spodziewać odpowiedzi? Bardzo mi zależy na tej pracy.

Piper pomyślała przez chwilę.

Piper: Do końca tygodnia.

Natalie; Dziękuję.

Natalie uśmiechnęła się i wyszła z restauracji.

Phoebe: Jakaś dziwna ta dziewczyna.

Piper: Widziałaś jak się na mnie patrzyła?

Phoebe: No właśnie.

Piper spojrzała na siostrę podejrzliwym wzrokiem.

Phoebe: Co?

Piper; Nic nic. Nie ważne. O czym to rozmawialiśmy?

Phoebe; O tacie.

Piper i Phoebe wróciły do rozmowy.

NA KOMISARIACIE

Charles wypełnia przy swoim biurku jakieś dokumenty.

Z pokoju obok wyszedł komendant.

Komendant: Muszę pilnie wyjść. Przypilnuj tu wszystkiego Sommers.

Charles szybko wstał z krzesła.

Charles: Oczywiście.

Komendant wyszedł a Charles wrócił do wypełniania dokumentów.

Nagle podszedł do niego Darryl.

Darryl: Pssst.

Charles spojrzał na partnera. Oboje zaczęli rozmawiać szeptem.

Darryl: Wiesz, że Robert, ten nowy, jest chyba pedałem.

Charles ledwo powstrzymał się od śmiechu.

Darryl: Naprawdę. Przystawiał się do mnie.

Charles: O mój Boże.

Charles roześmiał się.

Darryl: Co cie tak śmieszy? Do ciebie też się przystawiał.

Charles po chwili opanował śmiech.

Charles: Można tak powiedzieć.

Darryl: Nienawidzę takich ludzi!

Charles: Taki już jest.

Darryl: Chciał mnie pocałować. A teraz zaprasza mnie na jakiś mecz.

Charles: Ten dzisiejszy?

Charles z zaciekawieniem spojrzał na Darryl'a.

Darryl: Tak.

Charles; Skąd on ma bilety?

Darryl: Nie wiem.

Charles szybko wstał i poszedł do Roberta.

Charles: Siema.

Robert siedzi przy swoim biurku z założonymi rękami.

Robert; Siema.

Charles; Słyszałem że masz bilety nie dzisiejszy mecz i nie masz z kimś iść.

Robert: Tak mam bilety.

Charles: Jeśli byś chciał... to ja się chętnie zabiorę z tobą.

Robert uśmiechnął się do Charles'a. Następnie wyjął z kieszeni jeden bilet i podał go Charles'owi.

Charles: Loża VIP? Chłopie! Skąd ty to masz?

Robert: Mam, mam. Nie ważne. Tylko się nie spóźnij!

Charles nie może uwierzyć że ma bilet na mecz. I to w loży VIP-owskiej!

W SALONIE SUKIEN ŚLUBNYCH

W salonie nie ma żadnego klienta.

Przy kasie stoi jedynie kasjerka -Agnes.

Vanessa i Paige są na zapleczu i przeglądają papiery.

Vanessa: Nie mamy za co zapłacić rachunków.

Paige; Tylko trzy sukienki przez cały sierpień?

Vanessa: Tak. I to te tańsze.

Paige złapała się za głowę.

Vanessa: Musimy coś wymyślić i to szybko.

Paige i Vanessa zaczęły myśleć.

Vanessa: Promocje?

Paige; Nie stać nas. I tak obniżyliśmy już ceny. Jak obniżymy jeszcze bardziej to będziemy stratne.

Vanessa: Może jakieś ulotki?

Paige wpadła nagle na pomysł.

Paige: To jest to.

Vanessa; Ulotki?

Paige; Internetowe.

Vanessa nie wie o co chodzi przyjaciółce.

Paige; Musimy założyć stronę internetową i wysyłać internetowe ulotki emailem.

Vanessa: Nie wiem czy to dobry pomysł.

Paige: Każda firma powinna mieć w dzisiejszych czasach stronę internetową.

Vanessa przemyślała słowa Paige.

Vanessa: W sumie to dobry pomysł. Każdy teraz korzysta z internetu.

Paige uśmiechnęła się. Cieszy się że jej pomysł spodobał się przyjaciółce.

Vanessa; Jak zrobić tą stronę?

Paige: Są od tego specjalne firmy.

Vanessa: No tak.

Vanessa wstała z krzesła.

Przez przypadek przewróciła kubek który stał na szafce.

Woda wylała się z niego i zalała całą szafkę.

Vanessa: Cholera!

Paige: Ostrożnie.

Vanessa wzięła kubek z szafki i ręcznikiem wytarła szafkę.

Vanessa: Musimy czym prędzej zrobić tą stronę. Wrzesień musi być lepszy!

Paige: On będzie lepszy!

Paige i Vanessa wyszły z zaplecza.

W SZKOLE

Spotkania w klasach właśnie się zakończyły i uczniowie wychodzą już ze szkoły.

Anette wyszła ze Stevenem i Rose.

Steven; Jak wam się podoba nowa klasa?

Anette: Trochę dziwnie.

Rose: Spoko... to tylko dzisiaj. Za niedługo wszyscy się zgramy i będzie dobrze.

Steven; Idziemy do galerii?

Rose: Pewnie!

Rose i Steven zapytali się Anette czy wybierze się z nimi. Wampirzyca zgodziła się. Chce się zintegrować z nowymi znajomymi.

Gdy cała trójka skręciła za róg szkoły, Steven wyciągnął paczkę papierosów.

Rose szybko wyjęła z paczki jednego z nich.

Steven podał paczkę Anette, aby ta też wzięła jednego.

Anette: Ja nie palę.

Steven: Słucham?

Anette; Nie palę.

Steven i Rose roześmiali się.

Steven; Bierz i nie gadaj!

Steven wyciągnął papierosa z paczki i podał go Anette.

Dziewczyna nie wie co ma zrobić.

Rose; No weź go!

Steven i Rose dziwią się, że Anette nie chce z nimi zapalić.

Anette poczuła że musi zapalić tego papierosa. Nie chce być samotna w nowym towarzystwie.

Wampirzyca wzięła papierosa i włożyła go ust.

Steven podał jej zapalniczkę.

Anette zapaliła pierwszego w życiu papierosa.

Zaraz po tym zakrztusiła się.

Steven; Spoko... niedługo to minie.

Rose; Musisz nabrać wprawy.

Steven i Rose również zapalili, i cała trójka ruszyła w stronę galerii.

NA JEDNEJ Z ULIC SAN FRANCISCO

Siostry Betances obserwują komendanta policji.

Czekają na odpowiedni moment żeby go zaatakować.

Lily: On coś kombinuje. Widzę to w jego twarzy.

Lena: To jest demon. One zawsze coś kombinują.

Lily: Coś w tym jest.

Nagle Lena zauważyła że komendant wszedł do opuszczonego budynku.

Lily: Mamy go.

Louise: Stop!

Louise postanowiła zatrzymać siostry. Wie że demon będzie przygotowany na spotkanie z nimi.

Lena: O co chodzi Louise?

Louise: Jesteśmy gotowe na walkę?

Lily: On nie spodziewa się ataku. Mamy eliksir i zaklęcie. To zajmie nie więcej jak minutę. Idziemy.

Siostry ruszyły na demona. Louise w duchu modli się o to, żeby wszystko się dobrze skończyło.

***

Siostry Betances pojawiły się w opuszczonym budynku.

Niemal natychmiast uderzyła w nie kula ognia.

Siostry upadły na ziemię. Najbardziej oberwała Louise.

Jest ona nieprzytomna.

Nemes: Witam kochane!

Lena i Lily są w szoku. Nie wiedzą skąd demon wiedział że go zaatakują.

Nemes machnął ręką.

Eliksir wyleciał z ręki Lily i wpadł w ręce Nemes'a.

Nemes: Nie wiecie z kim zadzieracie.

Demon rzucił eliksir na ziemię i rozdeptał go. Następnie klasnął w ręce i machnął nimi.

Po pokoju rozeszła się przerażająca fala dźwiękowa.

Lily i Lena poczuły jakby ktoś wiercił im w uszach.

Nemes wykorzystał sytuację, podszedł do Louise, wziął ją na ręce i zniknął.

Po chwili ból w uszach Leny i Lily nieco ustał i czarodziejki zauważyły że ich siostra zniknęła.

Lena; Gdzie jest Louise?

Siostry są przerażone.

W PODZIEMIU

Nemes położył Louise w swojej komnacie.

Jest szczęśliwy że udało mu się zdobyć jedną z czarodziejek.

Ma zamiar sprzedać ją na demonicznym targu i zdobyć dzięki temu parę nowych mocy.

Nagle w jego komnacie pojawił się Jacob.

Nemes: To znowu ty?

Jacob: Czarodziejki już zaatakowały?

Nemes: Tak.

Jacob: Mówiłem że tak będzie...

Na twarzy Jacob'a pojawił się uśmiech.

Nemes: Skąd ty to wiedziałeś?

Jacob; Mam swoje dojścia...

Jacob zaciął się na chwilę.

Jacob: Należy mi się nagroda.

Nemes: Nagroda?

Nemes ledwo powstrzymał się od śmiechu.

Jacob: Gdyby nie ja, już by cię nie było.

Nemes: I co ty byś chciał za to?

Jacob: Chcę stworzyć demoniczną armię.

Nemes; Demoniczną armię?

Tym razem Nemes wybuchnął śmiechem.

Nemes: Ty jesteś tylko alchemikiem!

Jacob; I co z tego?

Nemes: Każdy demon może cię zabić.

Jacob; Jestem panem życia!

Jacob wyraźnie oburzył się słowami Nemes'a.

Nemes nie może powstrzymać się od śmiechu. Po chwili machnął ręką.

W rękach Jacob'a pojawił się bukiet kwiatów.

Jacob: Co to jest?

Nemes: Twoja nagroda!

Jacob: Ale...

Nemes: A teraz zjeżdżaj! Mam ważniejsze rzeczy do roboty.

Nemes obrócił się i udał się do Louise.

W tym momencie Jacob również ją zobaczył.

Jest wściekły. Nemes porwał właśnie osobę, która miała mu zapewnić poszanowanie wśród demonów.

Jacob: Czarodziejka...

Nemes: Udało mi się ją porwać. Zdobędę dzięki niej parę nowych mocy.

Jacob: Ile za nią chcesz?!

Nemes: O wiele więcej, niż ty możesz mi zaoferować. I powtarzam, zjeżdżaj stąd!

Jacob jeszcze raz spojrzał na Louise i zniknął.

Nemes pogłaskał Louise po głowie.

Nemes; Musimy cię trochę przygotować.

Następnie demon uśmiechnął się do swojej ofiary.

W MIESZKANIU VICTORA

Julie właśnie wróciła z Melindą z przedszkola.

Dziewczynka szybko pobiegła do dziadka.

Victor leży na kanapie przykryty kocem.

Melinda wskoczyła na niego i zaczęła skakać po jego brzuchu.

Julie: Melinda!

Julie chciała zdjąć Melindę z Victora, lecz ten pozwolił Melindzie na nim zostać.

Melinda; Nie mogłam się doczekać aż wrócę do domu.

Victor uśmiechnął się do wnuczki.

Victor; Ja też na ciebie czekałem.

Julie: Mam za chwilę zajęcia, Leo powinien za chwilę wrócić.

Victor; Spokojnie, poradzimy sobie. Prawda?

Melinda; Tak!

Julie wzięła swoją torebkę.

Julie: Jakby co, to Leo zaraz wróci. Na razie.

Julie wyszła z mieszkania.

Victor; Jesteś głodna?

Melinda: Trochę.

Victor poszedł z wnuczką do kuchni.

Melinda usiadła przy stole a Victor wyjął z lodówki zupę i położył ją na gazie.

Victor spojrzał na wnuczkę.

Victor: Jak zjesz to zabiorę cię na plac zabaw.

Melinda; Tak!

Victor: Tylko masz ładnie zjeść.

Melinda ucieszyła się.

Melinda: Dobrze!

Dziewczynka jest szczęśliwa. Nie może się już doczekać spaceru z dziadkiem.

W DOMU SIÓSTR

Lily i Lena wróciły do domu.

Jack przywitał je w progu.

Jack: Nareszcie jesteście... a gdzie Louise?

Lily spojrzała na Jack'a.

Lily; Demon ją porwał.

Jack: Co?!

Jack'a zaczęła ogarniać złość.

Jack: Jak to?

Lena: Księga jest nieaktualna. Ma zupełnie inne moce.

Lily: Musimy przygotować nowy eliksir.

Lena; Chodźmy do księgi po przepis.

***

Lena i Lily weszły na strych.

Gdy zauważyły że stoi tam Jacob przestraszyły się.

Lena: Kim jesteś?!

Lily: To demon!

Jacob: Nie, nie!

Lena: Nóż!

Nóż leżący na szafce orbitował w stronę Jacob'a.

Alchemik w ostatniej chwili odsunął się i nóż przeleciał tuż obok niego i wbił się w ścianę.

Jacob spojrzał przerażonym wzrokiem na siostry Betances.

Jacob: Na waszym miejscu bym mnie nie zabijał.

Lily i Lena zdziwiły się tym co Jacob im powiedział.

Lily: A to niby czemu?

Jacob: Moja śmierć spowoduje waszą śmierć.

Lily, Lena: Co?!

Jacob; Żyjecie tylko dzięki mnie.

Lena i Lily wymieniły się spojrzeniami.

Lena: Kim jesteś i czego chcesz?!

Jacob: Wiem gdzie jest wasza siostra.

Lily i Lena są zaskoczone.

Lily: Skąd wiesz?

Jacob: Wiem, znam tego demona. Mogę pomóc wam ją odbić.

Siostry nie zamierzają jednak współpracować z demonem.

Lena; My się nie bawimy z demonami. Jesteśmy czarodziejkami.

Jacob: Jednak wasza siostra zawarła ze mną pakt.

Lena i Lily wymieniły się spojrzeniami.

Jacob: Tylko dzięki niemu żyjecie. Radzę wam mnie wysłuchać. Ode mnie zależy to, czy przeżyjecie tą godzinę.

Lena i Lily nie rozumieją o co chodzi Jacob'owi.

Lily: Jaki znowu pakt?

Jacob: To teraz jest nie ważne. Ja wiem gdzie ona jest. Mogę wam pomóc.

Lily: Skąd mamy pewność że nie kłamiesz?

Jacob; Nie macie jej. Musicie mi zaufać.

Lily i Lena spojrzały na siebie. Nie wiedzą czy zaufać Jacob'owi. Jest on w końcu demonem!

W PODZIEMIU

Nemes wystawił już Louise na demonicznym targu.

Niemal natychmiast pojawiła się masa ofert.

Demon wybrał jednak jedną, która wydała mu się najkorzystniejsza.

W jego komnacie zjawił się Towen - demon pasożyt, żywiący się ludzkim cierpieniem.

Towen: Dlaczego właściwie się jej pozbywasz. To jest czarodziejka!

Nemes: Jakby ci to powiedzieć... nie zależy mi na niej. Nadarzyła się po prostu okazja, to ją złapałem. Mi zależy na mocach.

Towen; Ostatnio ukradłem parę fajnych mocy demonom.

Nemes uśmiechnął się.

Nemes; Dużo oddajesz za czarodziejkę.

Towen: Tyle jest dla mnie warta. Mam dość żywienia się marnymi wiedźmami. Szybko umierają. A ona...

Demon spojrzał na Louise.

Towen: ... Ona mi wystarczy i to na długi czas. Jej moc jest ogromna.

Nemes: Więc chcesz się nią pożywić?

Towen kiwnął twierdząco głową.

Nemes spojrzał na Louise.

Nemes: Już jej współczuje. Przeżyje u ciebie istne piekło. Wysyłam ją na rzeź.

Oba demony zaśmiały się.

Nemes podał rękę Towen'owi a ten uścisnął ją.

Oboje zabłysnęli. Towen oddał moce Nemes'owi.

Nemes: Niesamowite uczucie.

Towen wziął Louise na ręce.

Towen: Zabieram ją.

Nemes: Mam nadzieję że będzie ci długo służyła.

Towen: Siostry jej nie odnajdą?

Nemes: Ściągnąłem z niej namiar. Nic i nikt jej nie znajdzie.

Towen uśmiechnął się i zniknął z Louise na rękach.

W MIESZKANIU PHOEBE

Phoebe siedzi na kanapie i ogląda telewizję.

Czeka aż Charles wróci do domu. Obiecał że będzie dzisiaj wcześniej, a jeszcze go nie ma.

Phoebe wzięła do ręki telefon i zadzwoniła do narzeczonego.

Nagle u telefonie usłyszała jedynie szum i krzyki.

Phoebe; Charles?!

Phoebe zaczęła wołać Charles'a do telefonu, lecz słyszy tylko wrzaski i szumy.

Kobieta po chwili rozłączyła się.

Po paru chwilach jej telefon zadzwonił.

Na wyświetlaczu pojawiło się zdjęcie Charles'a.

Phoebe: Co się dzieje?!

Charles; Jestem na meczu.

Phoebe: Gdzie?!

Charles: Na meczu!

Phoebe; Jakim znowu meczu.

Charles: Dostałem bilet!

Phoebe; Miałeś być wcześniej w domu.

Charles: Przepraszam, nie miałem czasu żeby zadzwonić. Będę za jakieś dwie godzinki. Na razie!

Phoebe: Ale...

Phoebe nie zdążyła nic powiedzieć, ponieważ Charles rozłączył się.

Kobieta jest zdenerwowana.

Nagle poczuła ukłucie w brzuchu.

Postanowiła się położyć i zrelaksować. W końcu nie wolno jej się denerwować!

W DOMU VANESSY

Vanessa i Paige szukają właśnie w internecie, kogoś kto założy im stronę.

Nagle do domu wszedł Charles.

Harvey: Cześć dziewczyny.

Vanessa: Hej skarbie.

Vanessa i Harvey pocałowali się.

Harvey: Czego tak szukacie?

Vanessa: Chcemy założyć stronę internetową dla naszego salonu.

Harvey; Niezły pomysł.

Paige: Szukamy kogoś kto by ją założył. My się niestety na tym nie znamy.

Harvey: Mam kumpla informatyka. On mógłby się tym zająć.

Paige i Vanessa spojrzały na Harvey'a.

Harvey; Zaraz znajdę do niego numer.

Vanessa: Świetnie.

Harvey poszedł po swój telefon.

Paige: Nie mogę się już doczekać tej strony!

Vanessa: Ja też.

Vanessa i Paige są pełne entuzjazmu, co do ich nowego pomysłu.

Nagle do Paige zadzwonił telefon.

Kobieta poszła go odebrać.

Po paru chwilach przyszedł Harvey.

Harvey: Mam jego numer, dzwonić?

Vanessa; No pewnie.

Nagle do pokoju wróciła Paige.

Jest ona załamana.

Paige: Nie dzwoń.

Vanessa spojrzała na Paige.

Vanessa: Czemu?

Paige: To koniec. Dzwoniła Agnes. Był pożar. Cały salon się spalił.

Vanessa zakryła twarz dłońmi.

Vanessa: Jak to pożar?

Paige; Nic nie wiem. Agnes tylko dzwoniła żebyśmy przyjechały.

Harvey: To jedźmy! Nie ma na co czekać!

Cała trójka szybko wsiadła do samochodu i ruszyła w stronę salonu.

W PARKU GOLDEN GATE

Victor i Melinda idą jedną z alejek.

Po chwili doszli do placu zabaw.

Victor usiadł na ławce, a Melinda pobiegła się bawić.

Po chwili do Victor'a dosiadła się Valerie.

Victor: Jestem tak jak się umawialiśmy.

Valerie: Dobrze.

Victor spojrzał na Valerie.

Victor: Co mam robić?

Valerie: Musisz podawać jej to.

Valerie podała Victor'owi flakonik z eliksirem.

Victor: Co to jest?

Valerie: Eliksir. Dziewczyna jest silna. On ułatwi nam pobranie jej mocy.

Victor; Mam jej go wlewać do buzi?

Valerie spojrzała na Victora na idiotę.

Valerie: Wlej do mleka czy do tego co pije. Tylko pamiętaj! Dwie krople dziennie, nie więcej!

Victor: Postaram się nie zapomnieć.

Valerie: Powodzenia.

Kobieta wstała i odeszła.

Melinda pomachała do dziadka z piaskownicy.

Victor również jej pomachał.

W DOMU SIÓSTR

Lily i Lena w dalszym ciągu rozmawiają z Jacob'em.

Lily: Nie wiem czy możemy ci zaufać?

Jacob; Problem w tym, że nie macie wyjścia. Jesteście zielone w magii. Nie umiecie poruszać się po podziemiach.

Lena; Skąd ty możesz o tym wiedzieć?

Jacob: A mylę się?

Siostry nie udzieliły odpowiedzi.

Jacob; No właśnie.

Lena: Podejrzewam, że będziesz chciał coś w zamian.

Jacob; Bystra jesteś.

Lily: Czego chcesz?!

Lily stanowczo zadała pytanie.

Jacob: Będziecie mi służyć. Pomożecie mi stworzyć moją armię.

Lily i Lena zaśmiały się.

Lena; Tworzysz jakąś armię?

Jacob; Tak. Więc jak będzie?

Lily i Lena spojrzały na siebie.

Mają wątpliwości co do całej sytuacji. Demon ma jednak rację. Nie umieją poruszać się po podziemiu, i same na pewno nie znajdą Louise.

Lena; Dobra. Tylko jeśli to podpucha to zdechniesz w męczarniach.

Jacob; Już mówiłem. Moja śmierć oznacza waszą śmierć. Jeśli mnie wykiwacie - zginiecie.

Lily i Lena są zdenerwowane. Demon ma je w garści.

W SALONIE SUKIEN ŚLUBNYCH

Paige, Vanessa i Harvey dotarli na miejsce pożaru.

Wokół zgromadził się tłum gapiów.

Agnes szybko podbiegła do Vanessy.

Agnes: Wszystko się spaliło! Nic nie ma!

Vanessa: Co tu się stało?

Agnes; Strażacy wstępnie podejrzewają spięcie.

Paige; Spięcie?

Agnes: Tak. Ale to tylko przypuszczenia.

Do Paige i Vanessy podszedł jeden ze strażaków.

Strażak: Dzień dobry, to panie są właścicielkami?

Paige: Tak.

Strażak: Pożar rozpoczął się od zaplecza i bardzo szybko się rozprzestrzenił. Prawdopodobnie wystąpiło zwarcie.

Vanessa: Chyba nie chcę widzieć jak to wygląda w środku.

Strażak westchnął.

Strażak: Mają panie ubezpieczenie?

Paige: Na szczęście mamy.

Strażak: Więc będzie wszystko dobrze.

Vanessa i Paige przytuliły się.

Strażak wrócił do wozu.

Paige: Musimy się zwrócić do ubezpieczyciela.

Harvey; I to jak najszybciej.

Agnes: Właśnie, u nich się długo czeka na decyzję.

Paige: Zajmę się tym. Tylko jutro. Dzisiaj już nie mam do tego głowy.

Vanessa westchnęła.

Vanessa: Wchodzimy do środka?

Paige kiwnęła twierdząco głową.

Cała czwórka weszła do środka salonu.

Na wszystkich sukienkach widać ślady ognia.

Ściany i podłoga są czarne.

Całość wygląda okropnie.

Paige i Vanessa uścisnęły się.

Nie mogą uwierzyć, że z ich salonu już nic nie zostało!

W PODZIEMIU

Nemes właśnie zakończył trening swoich nowych mocy.

Jest podekscytowany ich siłą.

Nagle w komnacie pojawili się Lena, Lily i Jacob.

Nemes na widok Jacob'a zdenerwował się.

Nemes: Znowu ty?! I czarodziejki...

Demon uśmiechnął się do sióstr.

Lena: Gdzie jest Louise?!

Nemes; Louise? Wasza siostra? Sprzedałem ją.

Siostry są w szoku.

Lena: Sprzedałeś?!

Nemes; Dostałem za nią potężne moce.

Lena; Mówiłeś że tu będzie!

Lena spojrzała na Jacob'a.

Jacob: Skąd miałem wiedzieć że ją sprzedał?

Nemes; Nie radziłbym wam mu ufać. To on mnie ostrzegł przed wami dziś rano.

Lena i Lily spojrzały na Jacob'a z pogardą.

Lena: Skąd wiedziałeś że będziemy go atakować?

Nemes zaśmiał się.

Nemes: Masz problem.

Jacob; One mnie nie zabiją. Tego jestem pewien.

Nemes: Ale ja mogę to zrobić.

Nemes rzucił w Jacob'a kulą ognia.

Lena jednak orbitowała ją i uderzyła ona w ścianę.

Nemes; Bronisz tego alchemika?!

Jacob: Wywiązuje się z umowy.

Lily rzuciła eliksirem w Nemes'a.

Niestety nic się nie stało.

Nemes: Wasz eliksir... jest już na mnie... za słaby!

Nemes wybuchnął śmiechem.

Nemes: Moge was teraz zabić. Ale tego nie zrobię. Mam wobec was inny plan.

Lily i Lena są zdziwione słowami demona.

Nemes: A teraz zjeżdżajcie póki się nie rozmyślę!

Lena i Lily stoją jak wryte.

Nemes; No już!!!

Demon wrzasnął z całej siły.

Lena i Lily naprawdę się go wystraszyły i orbitowały.

W DOMU VANESSY

Anette szybko wbiegła do domu i zamknęła drzwi.

Jest zmęczona i zestresowana ucieczką.

Właśnie razem ze Steven'em i Rose ukradli drogi telefon komórkowy ze sklepu.

Ochroniarz był sprawny i gonił ich przed długi czas, jednak udało im się mu zwiać.

Anette poszła do swojego pokoju i położyła się na łóżku.

Wampirzyca dziwi się sobie, ale spodobała jej się adrenalina podczas ucieczki.

Cieszy się, że w jej życiu wreszcie coś się zadziało.

Wie, że nie będzie mogła się już pojawić w tym sklepie, ale to nic. Są przecież inne.

W DOMU SIÓSTR

Lena i Lily są wściekłe na Jacob'a.

Alchemik oszukał je w sprawie Louise.

Lily: Miała tam być a jej nie było!

Jacob; Jak mówiłem. Nie miałem pojęcia że Nemes ją sprzedał.

Lena; Gdzie ona teraz może być?

Jacob nie odpowiedział. Lena powtórzyła pytanie - tym razem bardziej stanowczo.

Jacob: Wszędzie.

Lena spojrzała na siostrę.

Lena; Pomożesz nam ją znaleźć!

Jacob: Jeżeli zdjął jej namiar, to jest to nie możliwe.

Lena; Nic nas to nie obchodzi! Ona ma tu wrócić!

Jacob zaśmiał się.

Lily: Co cię w tym bawi?

Jacob: Dlaczego ja właściwie mam wam pomagać?

Lena: Taka była umowa. Louise wraca, a my pomagamy ci stworzyć tą armię.

Jacob; Plany uległy zmianie.

Lily: Nie!

Jacob pstryknął palcami.

Lena w jednej chwili upadła bezwładnie na ziemię.

Lily: O mój Boże!

Lily szybko uklękła obok Leny.

Lily: Co ty jej zrobiłeś?!

Demon ponownie pstryknął palcami.

Oczy Leny otworzyły się i czarodziejka odzyskała przytomność.

Jacob; Jeżeli jeszcze raz się sprzeciwicie - zabije was bez zastanowienia.

Lena i Lily spojrzały z pogardą na demona.

Jacob: Warunki są takie - znajdziemy Louise i cała wasza trójka dołączy do mojej armii. Będziecie walczyć dla mnie.

Lily: Mamy się stać demonami?

Jacob uśmiechnął się do Lily.

Jacob: Oczywiście. Ale do czasu znalezienia waszej siostry, zaczniecie już do niej zbierać inne demony, i postaci z magicznego świata .

Lena: Po co ci właściwie ta armia?

Jacob: Planuję mały zamach na Starszych. Są teraz osłabieni, pogubieni. Sami nie wiedzą co robią. Taka okazja się może nie powtórzyć.

Lily i Lena są przerażone planem Jacob'a.

Jacob: Pamiętajcie, jeden zły ruch z waszej strony. I będzie to ostatnia rzecz jaką zrobicie w życiu.

W MIESZKANIU PHOEBE

Phoebe czeka zdenerwowana na Charles'a.

Mecz dawno powinien się już skończyć, a jego w dalszym ciągu nie ma w domu.

Phoebe wzięła do ręki telefon i zadzwoniła do niego.

Ten niestety nie odbiera.

Phoebe: Cholera Charles!

Phoebe ma w głowie same złe myśli.

Boi się że Charles'owi mogło się coś stać.

Kobieta postanowiła ponownie zadzwonić do narzeczonego.

Niestety ten znowu nie odebrał.

***

W mieszkaniu Roberta panuje bałagan.

Całość wygląda jakby nikt tu nigdy nie sprzątał.

Na szafkach jest pełno kurzu, wszędzie walają puste pudełka po pizzy i puste butelki po alkoholu.

Po całym mieszkaniu roznosi się dźwięk telefonu komórkowego.

Telefon ten leży w przedpokoju na podłodze.

Na wyświetlaczu widać zdjęcie Phoebe.

Tymczasem w pokoju obok, w łóżku leżą półnadzy Robert i Charles i śpią w najlepsze.

W KOMANCIE TOWEN'A

Louise leży nieprzytomna zamknięta w magicznej klatce.

Dookoła niej stoją jeszcze trzy takie klatki.

Dwie z nich są puste, a w ostatniej leży młoda wiedźma. Jest ona wycieńczona i ledwo żywa. Wygląda jakby miała za chwilę umrzeć.

Louise powoli zaczęła odzyskiwać przytomność.

Do komnaty wszedł Towen i podszedł do ostatniej klatki.

Towen: Ariel... już czas!

Ariel spojrzał z przerażeniem na demona.

Jej klatka się otworzyła.

Demon machnął ręką.

Ariel z ogromną siłą wyleciała z klatki i uderzyła w ziemię.

Towen: Jestem głodny.

Z oczu Ariel poleciały łzy.

Demon wyciągnął rękę i ścisnął ją w pięść.

Ariel krzyknęła z bólu.

Poczuła jakby w jednej chwili została wrzucona w ogień i ugodziło ją setki noży naraz.

Skurcz złapał jej wszystkie mięśnie.

Ariel wydała z siebie ostatni odgłos i zginęła.

Skończyło się właśnie jej piekło, które trwało ponad miesiąc.

Codziennie przez cały ten okres czasu, Towen żywił się jej bólem właśnie w taki sposób.

Towen: Trochę marna ta kolacja.

Demon podszedł do Ariel i przyłożył rękę do jej głowy.

Ręka zabłysnęła,  a po chwili Ariel rozpłynęła się.

Demon wstał i spojrzał na Louise.

Jest ona ledwo przytomna, ale widziała co się stało przed chwila.

Towen; Ty będziesz moim śniadaniem. Nie mogę się już doczekać.

Demon wyszedł z komnaty.

Louise jest przerażona. Z jej oczu ze strachu popłynęły łzy.


________________________________________________
 
Witajcie. Odcinek dodaje z 1 dniowym opóźnieniem. Przepraszam Was za to ale jestem strasznie zabiegana. Chciałam przeprosić Cię Kasiu za to że jeszcze nie przeczytałam twojego nowego rozdziału! Mam straszne zaległości w szkole a do tego omijają mnie kolejne dni przez rehabilitację. W związku z tym muszę jeszcze na trochę zniknąć z blogsfery. Obiecuję jednak że wrócę, na pewno wrócę. Mam świetne odcinki z których jestem naprawdę dumna i nie mogę się doczekać waszych reakcji na to co wymyśliłam. Dajcie mi jeszcze miesiąc żebym sobie wszystko poukładała. Proszę, nie zapomnijcie o mnie :). Do zobaczenia ;)